ผมว่าวาทกรรมทางการเมืองมีการใส่อารมณ์ด้วยวิธีเชอรี่ปิ๊กกิ้ง คือตัดตอนความจริงที่ดูไม่ดีของตัวเอง แล้วมันก็เป็นภัยของสังคมจนถึงทุกวันนี้
ผมว่าการเสนอข่าว รวมถึงการวิเคระห์ข่าว การเขียนคอลัมน์ต่างๆ คนเขียนการ์ตูนการเมือง ถ้าคนนำเสนอ(นักข่าว)รู้จักกรอง มีมโนธรรม มีจรรยาบรรณ ที่ดีพอ การแตกแยกของสังคมไทย คงไม่รุนแรงถึงขนาดนี้ ผมว่าเราโชคดีที่มีคสช.มาตัดตอน ความขัดแย้งเสียก่อน ไม่งั้นเราอาจได้เห็นการฆ่ากันเองของคนไทย ชนิดที่ต้องสะเทือนใจกันไปอีกนาน
แล้วสื่อ+นักวิชาการที่ออกมาโวยวาย ก็พวกที่ชอบเล่นวาทกรรมการเมืองที่ขี้ปดคดโกงนี่แหละ หน้าเดิมๆ กลุ่มเดิมๆ
แค่คำที่ใช้ก็ตัดสินคนที่อยู่ในข่าวไปแล้วครับ ไอ้....ยังปากแข็ง ....โร่แจ้งตำรวจ ....เพ้อ แก้ปัญหายากจนได้ในสองปี ....โบ้ย เป็นเรื่องของสภาฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ
ใช่ครับ การใช้ถ้อยคำสำนวนแรงๆ สร้างอารมณ์และความรู้สึก ทั้งที่ใช้คำอื่นที่มีความหมายเหมือนกันหรือใกล้เคียงกัน ที่ฟังแล้วซอฟท์กว่าได้ คำที่มีความหมายคล้ายกันอย่าง อ้าง กับ แจง(ชี้แจง) ยังให้ความรู้สึกไม่เหมือนกันเลย
