7 ธันวาคม -- วันที่ชาวอเมริกันเฉลิมฉลองการล่อญี่ปุ่นให้ 'ลอบโจมตี' เรา ดูเหมือนว่าคนอเมริกันส่วนใหญ่ยังคงมีความคิดที่ว่าญี่ปุ่นนั้น โจมตีเราโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า ในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสและพวกเราก็เดินผิวปากชมนกชมไม้อยู่ในสวน เป็นผู้บริสุทธิ์ ความเป็นจริงก็คือ พวกเราอยู่ในระหว่างช่วงเวลาทำสงครามกับญี่ปุ่นอยู่แล้ว ทั้งสองฝ่ายกำลังสู้รบกัน ความจริงอีกอย่าง -- ความจริงที่หนีไม่พ้น -- นั่นคือหนังสือพิมพ์ได้พาดหัวข่าวก่อนหน้าแล้วว่า การญี่ปุ่นกำลังจะเข้าโจมตี ดังนั้น หากหนังสือพิมพ์รู้ว่าจะมีการโจมตี แต่ ประธานาธิบดีและกองกำลังไม่จัดกองกำลังตั้งรับ .... เอ...ไม่น่าสงสัยไปหน่อยหรืออย่างไร? อีกทั้งในช่วงวัยเด็กของผม พวกเราถูกสอนว่าสหรัฐนั้นเป็นประเทศที่ใส่ใจในประเทศตัวเอง ไม่ได้สนใจก้าวก่ายกับโลกใบนี้ และพวกยุ่นที่หยาบช้าหาเรื่องโจมตีเราโดยปราศจากสาเหตุหรือการยั่วยุใดๆ ทั้งหมดนั้นเป็นเรื่องโกหกหลอกลวง ผมหน่ายกับคำโกหกหลอกลวง หูของผมยังคงแว่วได้ยินเสียงปืนที่ยิงอันมีสาเหตุมาจากเรื่องโกหก แต่การออกมาพูดแบบนี้ก็จะถูกเรียกว่า พวกหัวก้าวหน้า เราล่อให้ญี่ปุ่นโจมตีเรา นั่นคือความจริง December 7 --the Day that we American's Celebrate baiting Japan to 'sneak attack' us. Most Americans still seem to think that Japan attacked us without warning, on a sunny day while we were just whistling in the garden, totally innocent. The reality is that we already were at war with Japan. We already were fighting. Another reality -- an inescapable truth -- is that newspapers were already publishing headlines that a Japanese attack was coming. So the newspapers knew it was coming, but the President and the military were caught off guard... Sounds a little suspicious, eh? And yet during my childhood, we were taught that America was just being its good old self, not a care in the world, and those nasty 'Jap bastards' attacked us without cause or provocation. It is all a lie. I am sick of lies. My ears are still ringing from gunshots caused by lies. But to say this is to be called a revisionist. We baited Japan to attack us. That is the reality. Michael Yon Writer เมิงเป็นอำมาตย์ไปซะแว๊ว ไม๊เคิ่ง...
ผมว่าคงจะประมาณโจมตีภูมิภาคเอเชียอาคเนย์มั้งครับ เพราะก่อนหน้าที่โจมตีเพริล์ฮาเบอร์ ประมาณปีกว่าๆ ญี่ปุ่น ก็เข้ายึดอินโดจีนไปเรียบร้อยแล้ว ส่วนสหรัฐฯ ก็เลือกข้างแล้ว ว่าถ้าเกิดสงครามจะช่วยใคร ด้วยการส่งยุทธปัจจัยให้กับสหราชอาณาจักร แต่ตอนนั้นประชาชนชาวอเมริกันยังไม่พร้อมจะเข้าสงคราม ไหนจะบวกกระแสข่าวที่ญี่ปุ่นจะบุกเอเชียอีก ตอนนั้น สื่อก็เดาเรื่องได้ไม่ยากหรอกครับ มันต้องเกิดอะไรสักอย่างแน่ๆ จะถูกจะผิด ก็เขียนๆไปก่อน จะผิดจะถูก ก็ไม่มีใครตายสักหน่อย แต่รัฐบาลผิดไม่ได้ ถ้าตัดสินในผิด หมายถึงความเสียหาย ที่ไม่สามารถย้อนคืนได้ ไม่รู้ญี่ปุ่นมัน เก็บความลับกันยังไง เพราะการเคลื่อนไหวของกำลังทหารญี่ปุ่นจำนวนมาก ในภูมิภาคบ้านเรามากถึง 2 กองทัพ ( 1 กองทัพต้องประกอบกำลังไม่ตํ่ากว่า 4 กองพล หรือมากกว่า ) สิ่งสนับสนุนอีกตั้งไม่รู้เท่าไร และต้องใช้เวลาตระเตรียมการเคลื่อนพลกันเป็นเดือนๆ แต่รัฐบาลไทย ที่อยู่ใกล้กองทัพญี่ปุ่น ชนิดที่ญี่ปุ่นตด ก็ยังเหม็นไปด้วย กลับไม่รู้เรื่องรู้ราว จนต้องเกิดเรื่องที่อ่าวมะนาว ชุมพร และอีกหลายจุด ทำให้เสียชีวิตทหารผู้กล้า ไปเป็นจำนวนมาก สรุปผมว่าจะว่าใครกันแน่เนี่ย
