ช่วงนี้ เบื่อๆ ชอบกล ... เลยนั่งนึกๆถึงอดูด ... อดีต สถานที่งามๆที่เคยไปหายใจทิ้งมา พอทำให้ชีวิตไม่แห้งแล้งเหมือนอากาศตอนนี้ไปบ้าง เริ่มจาก ... ที่ไหนวะเนี่ย ... เขาหัวตัดที่เป็นที่นิยมสูงสุด มาทุกยุค ทุกสมัย .... ภูกระดึง จ.เลย เจ้า .. จ้า ..
ชอบกระทู้นี้จัง เพราะชอบเที่ยว ชอบถ่ายรูปค่ะ รูปนี้ถ่ายนานแล้ว เป็นทุ่งนาใกล้บ้าน ชอบถ่ายสะพานค่ะ ไม่ว่าจะเป็นสะพานอะไร เสียดายมีรูปเยอะมาก แต่เป็นสไลด์ จะเอาไปลงซีดี แต่คงต้องเข้า กทม. ขอบคุณเจ้าของกระทู้นะคะ
ขอบคุณครับ เหตุเกิดจากความเบื่อน่ะครับ .. อยากไปดูโลก .. แต่ช่วงนี้ภาระกิจเยอะจิงๆ ... เลยเอารูปเก่าๆมารำอดีตซักนิด ต่อไป น้ำตกคลองวังเจ้า จ.กำแพงเพชร
รูปสวยค่ะ ไปมาหมดแล้ว เสียดายที่เป็นสไลด์ แต่รูปไม่สวยเท่าของคุณปลายขอบฟ้า เขาหลวงสุโขทัย โหดมั่กๆ แบบทำเก่งแบกเป้ ไม่ยอมเสียเงินให้ลูกหาบน่ะค่ะ
เหนื่อยมากๆครับที่เขาหลวง ... .เนินสุดท้าย ผมตะคริวขึ้นเลย ... แต่คุ้มทุกที่ๆได้ไปครับ ... มีรูปสวยๆที่ไหน เชิญลงได้เลยนะครับ ภาพบอกเล่าเรื่องราวได้จุดหนึ่ง .. แต่ถ้าได้ไปเอง .. จะรับรู้อะไรๆได้เยอะมากๆ จิงไหมครับ
ผมว่ารูปเมฆ ทะเลหมอก ภูเขา มันไม่มีซ้ำน่ะครับ เปลี่ยนได้ทุกครั้งที่ไปเห็น .... เลยชอบน่ะครับ ... แล้วอีกอย่างบางที่มันเหนื่อยมากกว่าจะได้ไปเห็น . .เหมือนกับอะไรที่ยากๆทำให้มีคุณค่าน่ะครับ
อดีตอีกแล้ว เคยทำงานที่โครงการนี้ห้าปี เคยเห็นคุณสืบ นาคะเสถียรกำลังช่วยลิงในอ่าง เคยเจอคอมมิวนิสต์วางระเบิด รถบรรทุก กฟผ. แล้วพวกเราต้องสวมหมวกกันน็อคเวลาทำงาน เคยเห็นเสือดำนั่งบนเนินรอดูรถวิ่งผ่าน เคยต้องหยุดรถเพื่อให้ฝูงลิงผ่านไปก่อน เคยเจอจงอางฉกรถที่กำลังจะกลับเข้าโครงการ เคยเจอหมีตัวใหญ่เดินเอาใบตาลกางเป็นร่ม กันฝน พบทั้งทุกข์และสุขที่โครงการนี้มากมาย เสียดายที่ตอนนั้นอายุน้อยมาก ไม่มีกล้องดีๆ ไว้ถ่ายค่ะ รูปที่ลงเป็นบรรยากาศตอนเช้าที่ริมทะเลอ.จะนะจ.สงขลา
โอ้โฮ ..... อดีตทำให้เราเรียนรู้อะไรได้เยอะเชียวนะครับ ... ตอนผมไปพักที่นั่น เจ้าหน้าที่บอกว่า กลางคืนห้ามขึ้นไปบนฝั่งเด็ดขาด ( พักที่แพ อุทยานน่ะครับ) แต่ก้อมีรูปที่ คุณสืบ จับสัตว์ตามเกาะแก่งต่างๆ ทำให้มีความคิดแวบเข้ามาว่า .. .สถานที่ที่สวยขนาดนี้ มันแลกมาด้วยชีวิต ... กี่ชีวิต ... ขอบคุณครับสำหรับความเห็นจากประสบการณ์ตรง ... ขอบคุณอีกครั้ง
อากาศร้อนๆ ไปดูดอกไม้บนดอยกัน ไปเมื่อแปดปีที่แล้วค่ะ ตอนนั้นต้นนางพญาเสือโคร่ง ยังคงบานไม่มากเหมือนเดี๋ยวนี้ รูปนี้ถ่ายที่ดอยขุนแม่ยะ เชียงใหม่เกือบถึงห้วยน้ำดัง ถ่ายดอกบานใกล้ๆ ชัดๆ มาให้ดูด้วย สวยมาก (สำหรับคนถ่าย) อากาศสะอาดจริงๆ ชอบไปในที่ๆ คนไม่ค่อยไปค่ะ
พะเนินทุ่งยังไม่เคยไปค่ะ ตอนที่ยังมีกำลังเดิน คิดไปว่าใกล้ๆ ไปเมื่อไหร่ก็ได้ ผ่านไปสิบกว่าปี อิอิ อาจจะไม่ได้ไปแล้วมังคะ รุ่นเดียวกันที่ชอบเที่ยวป่าก็หมดกำลังกันแล้ว ข้อเข่าเสื่อมกันมา เป็นแถวๆ คุณปลายขอบฟ้าคงยังเด็กกว่ามาก ยินดีด้วยนะคะ วันนี้เอารูปมาฝากอีกแล้วค่ะ เป็นรูปสมัยเริ่มเที่ยวป่าใหม่ๆ เริ่มถ่ายรูป บางทีก็สวย บางทีก็ ซ..ว..ย ค่ะ ต้องเรียนรู้ วิธีใช้กล้องนานพอสมควร รูปนี้ใช้ Film ธรรมดาค่ะ แล้วสแกนจากรูปอีกที รูปแรกที่ ภูหลวง แต่ขึ้นด้านวังสะพุง ไม่ใช่ด้านโคกนกกระบา ด้านวังสะพุงจะจำกัดจำนวนนักท่องเที่ยว ต้องซื้อแพ็คเก็จ มีไกด์คุมด้วย รวมค่าอาหารค่าไกด์ สองคืนบนภู 650 บาทค่ะ ในรูปมีตัวปลากรอบ เป็นรุ่นน้อง บนยอดภูหลวงด้านนี้เห็นผาหล่มสักภูกระดึงด้วย แต่เดินเนื้อยๆ เหนื่อยๆ คราวนี้ก็แบกเป้เองอีกค่ะ รูปที่สองเป็นทิวสน สองหรือสามใบไม่แน่ใจ จริงๆ สวยมาก แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้กล้อง slr ยังแค่เดินเตาะแตะ ภาพก็เลยได้มาอย่างที่เห็น แต่ก็ยังเก็บเอาไว้ค่ะ ภาพนี้ที่ ดอยลังกาหลวง ลังกาน้อย อยู่รอยต่อระหว่าง เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน เชียงราย
หงึ อิจฉาอะ ไปเที่ยวที่สวย ๆ ทั้งนั้นเลย ผมดิ ไปไกลสุด ก็เขาชนไก่ (ตอนไป รด.) แถมไม่มีกะใจ จะชมวิว เพราะเหนื่อยจนไม่สนอะไรเลย ชอบที่สุดเลยนะ ก็ต้องตอน ไปเข้าค่ายกะโรงเรียนตอนประถม อะ ที่ โรงเรียนบ้านน้อยใน (ไม่รู้จำชื่อถูกไหม) คือตอนนั้น ได้มีโอกาส สัมผัสกับ ท้องนา แล้วก็ ขี้ควาย แบบเต็ม ๆ เลยนะ (เพราะคุณครู แกล้งบอกจะเอาให้เราชิม จริง ๆ แค่ดม ๆ ฮะ ๆ ) แล้วก็ตอนไปวัด ที่มีเปรตตัว สูง ๆ อะ จำชื่อไม่ได้แล้ว ไม่รู้ใช่ วัดไผ่โรงวัวไหม ก็ประทับใจนะ ตอนเด็ก ๆ ก็งี้อะ สนุก ไม่ต้องคิดมากเนอะ ตอนนี้แก่แล้ว เงินติดตัวแทบไม่มีอะ เดือน ๆ เงินออก ใช้หมด ก็เลยไม่ได้ไปไหน (เห็นน้ำตก แล้วอยากไปใกล้ ๆ นะ น้ำพุ่งแรงดี จัง )
ขออนุญาต คั่นรายการ ผมมีหนังสืออยู่เล่มหนึ่ง ชือ"1,000 Places to See Before You Die, 2nd Edition" คิดว่าจะเป็นประโยชน์ ต่อ กระทู้นี้ ประกอบด้วยภาพสวยงามและอธิบายความเป็นมาทาง ประวัติศาสตร์ทั่วโลก (บ้านเราก็มีครับ) สนใจ บอกมาเลยครับ (ขนาดประมาณ240 MB)
วันนี้เอารูปถ่ายที่ ทุ่งโนนสน อยู่ในเขตทุ่งแสลงหลวงมาให้ดูค่ะ ถ่ายได้ดีพอสมควร รูปแรกเป็นกล้วยไม้ที่ชอบขึ้นตามซอกหิน ม้าวิ่ง กับ ไม้จำพวกกินแมลง ต้นหยาดน้ำค้าง ตามด้วยกระดุมเงิน เป็นการเดินทางที่ยาวนานมาก แถมเจอฝนอีก แต่ธรรมชาติ สวยจริงๆเพราะคนเข้าไปเที่ยวน้อยค่ะ
ขออภัยน่ะครับ ช่วงนี้ยุ่งจริงๆ ... ภูหลวงเคยไปมาครั้งหนึ่ง คิดว่าอยากจะไปอีกสักครั้ง ส่วนทุ่งแสลงหลวงนี่ผมไปมาสัก ... 3 ครั้งได้มั้งครับ ไปนอนที่ทุ่งแสลงหลวง 2 ครั้ง นอนที่ทุ่งนางพญาครั้งนึง .. ยังชอบมากๆอยู่เลยครับ ..
เขาใหญ่ นี้เป็นตำนานในกลุ่มเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัย มัธยม ช่วงจบใหม่ใหม่ ยังไม่มีครอบครัวกัน ไปกันทุกสัปดาห์ เย็นวันศุกร์ ยกโขยงยาวเป็นคาราวาน นึกถึงโรงแรม จุลดิศ ที่พวกเราจะใช้ ร้านกาแฟด้านหน้า นั่งคุยกันยันเช้า สมัยนี้ผมและพรรคพวกก็ยังไปกันบ่อย ไปพักรีสอร์ทเพื่อนสนิท แต่ สิบปีหลังนี้ ไม่ประทับใจเหมือนสมัยก่อน แห่ตามกันเป็นแฟชั่น คิดดูแล้วกัน ขับ พอร์ช ขึ้นเขาใหญ่ เหมือนไปโชว์เหนือมากกว่า เสียดายครับ
ผมก้อไม่ได้ขึ้นไปนานแล้วน่ะครับ ... ส่วนที่ชอบที่สุดของเขาใหญ่ คือ ผาเดียวดาย ... เดียวดายสมชื่อจริงๆน่ะครับ
มีโอกาสและเวลา ผมยังไปบ่อยเพราะ สะดวก ใกล้ มีที่พักแน่ ....ส่วนที่ชอบที่สุดของเขาใหญ่ คือทั้งหมดของเขาใหญ่ โดยเฉพาะ ไปกับสาวสวยข้างข้าง เธอปฎิเสธไม่ได้เลยว่า "เขาใหญ่" เป็นที่เดียวที่ผม ภูมิใจ
มีรูปอยู่หลายรูปครับ แต่สาวสวยข้างข้าง ไม่อนุญาตให้นำมาลง นี้เธอเองก็ไม่รู้ว่า ผมเข้ามาท่องเวปบ่อยบ่อย เป็นประเภทแบบ ขออยู่เงียบเงียบ low profile ทำนองนั้น แต่ผมเห็นว่า จะลงรูปนี้สักรูป ก็คงไม่เสียหาย
เขาใหญ่ ผมเคยไปเมื่อยี่สิบปีที่แล้ว เป็นความทรงจำที่ยากลืมตอนนั้นไปกับเพื่อนสามคน ขึ้นรถทัวร์จากกรุงเทพไปลงโคราชแล้วต่อรถสองแถวไปลงเขาใหญ่ แต่ไปถึงก็เย็นมากแล้วเจ้าหน้าที่บอกว่าถ้าไม่มีที่พักให้กางเต็นท์นอนหลังป้อมนี้ไปก่อน เลยต้องกางเต็นท์นอนไปหนึ่งคืนค่าเช่าเต็นท์สิบบาท ตื่นมาก็ออกเดินทางอาศัยเดินบ้าง โบกรถข้างทางบ้าง ไปมันเรื่อยๆ โดยกะว่าจะไปให้ครบทุกน้ำตกตามแผ่นพับที่ได้รับมาจากเจ้าหน้าที่ แต่สุดท้ายก็ไม่ครบเนื่องจากเวลาและค่าเดินทางไม่อำนวย ผมไม่มีภาพมาลงเนื่องจากภาพถ่ายส่วนใหญ่มีรูปผมอยู่ด้วยเกรงจะทำลายบรรยากาศความสวยงาม ขออนุญาตเปิดเพลงแทนแล้วกัน "อยากจะย้อนกลับไปสู่วันเก่าแต่คงไปได้แค่ในความทรงจำ" "ตรงเส้นขอบฟ้า"
(National Geograhic) โลกจะหมอง ครองน้ำตายามเศร้า แบ่งกัน ว่าเขา และเราเศร้าจริง ใจฉัน ป่ามี น้ำใจ ใสแจ่ม ทุกวัน รักป่า ไหมนั่น เมื่อป่าลั่น ความจริง
ขอบคุณที่เอามาให้ดูค่ะ แต่ป้าสายลม ขอแวะไปเชียงตุง กับ มะละกา ก่อนนะคะ คิดไว้นานแล้ว เดี๋ยวไปไม่ไหวค่ะ กำลังทำการบ้าน หมดภาระเมือไหร่ไปทันทีค่ะ
ภาพงามจิงๆนะครับ .... ภาพๆนึงสามารถบอกเรื่องราวได้มากมาย ... แล้วแต่ว่าใครจะจินตนาการต่อจากภาพที่เห็นไปได้แค่ไหนน่ะครับ ... ขอบคุณสำหรับรูปสวยๆ เพิ่มความงามให้กระทู้นี้ ... ไปต่อไป ....
ไปมาสองครั้งแล้วค่ะ ตอนนี้สั่งซื้อเครื่องแปลงฟิล์ม 35 หรือ สไลด์ จะได้ประมาณ พค.นี้ คราวนี้ป้าสายลมจะมีรูปที่คิดว่าสวยมาแสดงเยอะแยะค่ะ
ภูลมโล พื้นที่ปลูกพญาเสือโคร่ง กว่า 1,200 ไร่ และกำลังปลูกเพิ่มเติมอีก 2,600 ไร่ บนพื้นที่อุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า จ.พิษณุโลก นักท่องเที่ยวสามารถชมดอกพญาเสือโคร่งบานได้ จนถึงปลายเดือนมกราคม สำหรับเส้นทางเข้าไปชมพญาเสือโคร่งที่ภูลมโล สามารถใช้เส้นทางจากจังหวัดพิษณุโลผ่านที่ทำการอุทยานภูหินร่องกล้า ไปยังหมู่บ้านร่องกล้า ระยะทางประมาณ 150 กม. หรือจากจังหวัดเพชรบูรณ์ ผ่านไปทางภูทับเบิก อ.หล่มเก่า เข้าสู่อุทยานแห่งชาติภูหินร่องกล้า รวมระยะทางประมาณ 120 กม. หรือจากจังหวัดเลย ไปทางอำเภอด่านซ้าย เข้าสู่หมู่บ้านกกสะทอน 110 กม.
เคยจะขึ้นไปครั้งนึงครับ ... ไปตรงจุดที่ให้ต่อรถขึ้นไป ... พอดีนึกว่าสามารถขึ้นไปได้เลย ไม่ได้เตรียมตัวสำหรับต้องต่อรถ หรือค้างแรม และเวลามีจำกัด เลยต้องเก็บไว้โอกาสหน้า ....
อันนี้จิงๆเป็นทางผ่าน .. อืม เป็นจุดแวะพักตอนเช้ามากกว่า ... ขับรถไปทั้งคืนเช้าที่นี่พอดี เลยได้สัมผัสวิถีของคนที่นั่น .... วิถีชีวิตของคนตื่นเช้าๆ ( แต่กลุ่มผมเนี่ย ยังไม่ได้นอนเลย) วิถีชีวิตของคนเขื่อน ... ภูมิพล จ.ตาก
เห็นรูปดอกกระเจียวที่คุณปลายขอบฟ้าถ่ายมาแล้ว นึกถึงเมื่อสักสามสีีปีก่อนที่ไปชัยภูมิ ระหว่างทางถ้าเป็นคนมีฝีมือ อย่างคุณปลายขอบฟ้า คงได้ภาพงามๆมาเยอะ ต้นไม้ต้นใหญ่ที่ขึ้นอยู่ไกลๆ กลางทุ่ง ทรงสวยมากจริงๆ พอถึงแล้ว โอ้โฮ มีดอกกระเจียวเป็นระยะพองาม แบบนานๆดอก แต่ภูเขาหินที่เหมือน Henge Stone ที่อังกฤษ ทำไมไม่เห็น แต่ขึ้นไปดูแต่ภูเขาหินรูปแปลกๆ เดินไปเดินมาเจอตัวบุ้งเกาะตามต้นไม้ เลยกระเจิงค่ะ กลับดีกว่า ไปเที่ยวแต่ทางเหนือทุกปี ไปดูทะเลหมอก เคลื่อนไปตามหุบเขา เมื่อสมัยทำงาน เชียงใหม่ เชียงราย ทุกเดือนธันวา ช่วงหยุด 3 วัน สมัยนั้นรถทัวร์มั่ง รถไฟมั่ง กลับถึง กทม. ตอนเช้าแวะบ้านเพื่อนอาบน้ำแล้วทำงานต่อไป
ใช้คำว่า ถ่ายรูปได้ดีกว่าครับ .. .ไม่ถึงขนาดถ่ายเป็น ผมว่าการถ่ายรูปเนี่ยอยู่ที่มุมมองน่ะครับ ... ถ้ามุมมองสวย ต่อให้กล้องอะไรก้อสวยครับ .... กลุ่มผมใช้รวมๆกันไปเที่ยว ... เน้นนอนเต๊นท์ อุทยาน ประหยัดค่าใช้จ่าย ... เดี๋ยวนี้ไปกับบางคณะ บางที่ ก้ออัพที่พักขึ้นมานิ้ดนึง ... แต่เชื่อเต๊อะ ... บรรยากาศสู้นอนเต๊นท์ ผิงไฟ ใส่กันหนาว นอนนับดาว ... กับคนรู้ใจ ไม่ได้จิงๆนะครับ
