ถ้าเป็นหนี้เพื่อการลงทุนก็ไม่น่ากลัวครับ แต่ถ้าเป็นหนี้เพื่อการบริโภคแถมยังมีการโกงกันอีก แบบนี้ไม่ฉิบหายก็แปลกแล้วครับ
โน่น... ไปเก็บกับพวกควายโน่นขอรับ... ขอใช้สิทธิมั่งได้มั้ย ใครทำ ใครเลือก ใครกราบตีนกินขี้กัน... ก็รับผิดชอบกันด้วย... ... ไม่ใช่พอไม่มีจะแดรกก็ปิดถนน เผาพ่องเผาแม่มโชว์พาวกันอีก... มาดิ่ เสนอหน้าเหียกๆ ยืดอกออกมาดิ่ตอนเนี้ย... ไอ้ส้นตรีนนนนควายยยยย... ยังบางกว่าหนังหน้า กว่าสันดรานพวกเมิ๊งงงงงง... ฮึ๊ยๆๆๆ
การปกครองบริหารแบบรวมอำนาจเข้าสู่ส่วนกลางของประเทศเรามันเฟล หรือเปล่านะ ไม่อยากตีตนไปก่อนไข้นัก แต่ยังดูแล้วคิดว่าถ้ายังหยุดวังวนของการทุ่มซื้อคะแนนเสียงด้วยงบประมาณของประเทศไม่ได้ ยังไงก็ไม่จบ จนบางทีผมก็คิดอยู่บ่อยๆว่า ถ้ากระจายอำนาจไปให้ท้องถิ่นในการบริหารจัดการ จะดีกว่าการมากำหนดเป็นอย่างๆไปว่าอะไรใช้หาเสียงได้หรือไม่ได้หรือเปล่านะ ส่วนนี้ผมแค่คิดเล่นๆนะครับ ว่าถ้าให้แต่ละจังหวัด แต่ละภาค คอยควบคุมปริมาณผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร งบที่จะต้องอุดหนุนต้องใช้เท่าไหร่ ก็ต้องให้ท้องถิ่นรับผิดชอบเป็นส่วนหลัก แล้วขาดไปค่อยเรียกจากส่วนกลาง (จากกองกลางที่เก็บมาจากจังหวัดที่มีรายได้จากภาษีสูงกว่า) โดยเป้าของแต่ละจังหวัดแต่ละภาคอาจจะกำหนดจากส่วนกลาง แต่ถ้าทำพลาดเป้าไปมาก งบประมาณที่อุดหนุนก็จะถูกหักลดลง ซึ่งก็จะสะท้อนกลับไปถึงกระเป๋าสตางค์ของประชาชนโดยตรง จะทำให้คนเข้าใจได้มากขึ้นมั้ยนะว่าที่อุดหนุนๆกันไปเนี่ยเป็นภาระ (ในกรณีนี้ เป็นภาระต่อตัวเองในอนาคต) ก็น่าจะทำให้ต้องระวังตัวมากขึ้น ตื่นตัวมากขึ้น ว่าอะไรที่มันเกินจริงมันก็เป็นเสมือนไปปล้นเงินออกมาจากกระเป๋าสตางต์ตัวเองในอนาคตมาใช้เท่านั้นเอง ซึ่งก็หวังว่าน่าจะทำให้ประชาชนตื่นตัวต่อการเลือกผู้แทนของตัวเองมากขึ้น
ชัชชาติเขียนสัญญาสิ ถ้าตายก่อน และใช้หนี้ไม่หมด ขอให้รัฐบาลเก็บจากทรัพย์ทั้งหมดที่มี และถ้ายังไม่พอให้เก็บจากลูกหลานอีกที
ไอ้คนของกระทรวงการคลังยังมีหน้ามาแถลงข่าวเรื่องนี้อีก ใครจัดงบปรเมาณให้มัน ยังเตรียมรีดภาษีเพิ่มอีก ไปเก็บกับควายโน่น
