ดำ เอสโซ่ #เจ๋งง่ะต่อไปแบบยาวๆเลยคับพี่น้องแบบลืมกันไปเลยดูเค้าต่อภาษีให้ดิต่อ ที่ 10 ปีเลยแล้วคนขับตายไปรถพังภาษียังไม่ขาดเลย 5555555
"สวัสดีครับพระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ" "สวัสดีจ๊ะ...มีอะไรเหรอ?" "พระเดชพระคุณหลวงพ่อสบายดีนะครับ?" "ไม่ค่อยดีจ๊ะ...#ขาเน่า อยู่" "อ้อ...เหรอครับ จะหายทันมั้ยครับพระเดชพระคุณหลวงพ่อ?" "ทันอะไรเหรอ?" "ทันมาดูโชว์หมู่ครับ...ทำเดี่ยวมาหลายปีเลยอยากชวนเพื่อนๆมาทำหมู่แบบเปลี่ยนซีนอะไรงี้ครับ" "มีใครมาบ้างล่ะ?" "มีแต่ระดับท็อปๆทั้งนั้นครับ #ดีเอสไอ #ไพบูลย์ ว่ากำลังจะโทรไปเชิญ #หลวงปู่พุทธะอิสระ มาด้วยครับ" "โอ๊ะโอ๋" (สตั้นไป 30 วิ) "อยากนิมนต์พระเดชพระคุณหลวงพ่อมาดูโชว์ด้วยครับ" "ไม่ดูล่ะจ๊ะ" "อ้าวทำไมล่ะ" "แค่ #หมาย ไปพบที่ สน.หน้าวัด หลวงพ่อยังไม่ไปเลยจ๊ะ" "อ๋อ หลวงพ่อ #หนีหมายเรียก อยู่ งั้นไม่รบกวนล่ะครับ" "จ๊ะ...ชิตังเม จ๊ะ"
A : โห ! ดีจังออกจาบ้านแต่เช้าไปลงประชามติ เธอนี่รักประชาธิปไตยสุดๆ B : เปล่า ไปหาโปเกม่อน A : ทำไมอ่ะ แล้วประเทศมันจะเจริญได้ไง เอาแต่เล่นเกมส์ไม่คำนึงถึงชาติ B : ชาติไทยยังไงก็คงอยู่ แต่โปเกม่อนมาแป๊ปเดียวเดี๋ยวก็ไปแล้ว A : งั้นแกไปลงประชามติกับชั้นเดี๋ยวนี้ B : ทำไมอ่ะ A : ก็จะได้เหลือประเทศชาติและแผ่นดินไว้ให้เล่นโปเกม่อนต่อไปไง B : โห ไปก็ด๊ะ ทำไมแกเครียดงี้ว่ะ ! @สุหฤท สยามไปกันไปกา
ไปเจอมา +++ เห็นข่าวคนงมงายไสยศาสตร์มาเยอะแล้ว เมื่อวานเจอกับตัว คนงมงายวิทยาศาสตร์ เมื่อวานผมซื้อปลาหมึกย่าง ที่ผ่านมาขายหน้าบ้าน (ปลาหมึกตัวขาว ๆ ไม่ใช่ปลาหมึกบด) ก็มีคนที่อยู่บ้านใกล้ ๆ กันน่าจะเพิ่งกลับจากทำงาน เดินผ่านมาถึงก็ทักทาย เราก็คุยกันด้วยดี คุยไปคุยมาก็เกิดหัวข้อ การสนทนาขึ้น จึงนำมาเล่าสู่กันฟัง (ขอเรียกเขาว่า "ชายคนนั้น" แล้วกัน) ชายคนนั้น : พี่ชอบกินเหรอพี่ (มองไปที่ปลาหมึก) ผม : ครับ โดยเฉพาะเวลาไปกินหมูกะทะ เฉพาะหนวดย่างเนี่ย อร่อยมาก ชายคนนั้น : เหรอพี่ แต่ผมเลิกกินมานานแล้ว คอเรสเตอรอลมันเยอะ ผม : (คิดว่าเขาคงดูแลสุขภาพ) อ้อ.....ครับ รู้สึกตัวผมเอง พักนี้อ้วนขึ้นเยอะเลย ชายคนนั้น : ยิ่งของปิ้ง ๆ ย่าง ๆ เนี่ยผมไม่กินเด็ดขาด เดี๋ยวเป็นมะเร็ง (พ่อค้าปลาหมึก ที่กำลังพลิกปลาหมึกบนเตาอยู่ก็เหลือบมอง) ผม : เอ่อ...ผมก็ไม่กินบ่อยหรอกครับ นาน ๆ กินทีน่ะ (ซัดข้าวเหนียวหมูปิ้งแทบทุกเช้า) ชายคนนั้น : เห็นว่าพี่เอาลูกสาวลงมาจากต่างจังหวัดแล้วเหรอครับ ผม : ใช่ครับ คิดถึงก็เลยเอามาอยู่ด้วย เพิ่งจะครบ 1 ขวบ ก็ว่าจะพาไปเที่ยวเหมือนกัน ชายคนนั้น : เที่ยวที่ไหนเหรอครับ แต่ระวังหน่อยนะพี่ ช่วงนี้หวัด 2009 ยังระบาดอยู่นะ ผม : ครับ ก็คงต้องระวังหน่อย ว่าจะพาไปซาฟารีเวิลด์ครับ คิดว่าจะพาไปดูปลาโลมา ชายคนนั้น : อ้อดีครับ แต่พี่ โลมาไม่ใช่ปลานะครับ มันเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเหมือนคนนี่แหละ ผม : จริงเหรอครับ (ทำท่าประหลาดใจเล็กน้อย) ผมเรียนมาทางสายช่างน่ะครับ เลยไม่ทราบ เกี่ยวกับเรื่องทางชีววิทยาเท่าไร ชายคนนั้น : จริงครับพี่ แล้ววาฬด้วยนะ พี่รู้หรือเปล่า ผม : วานอะไรเหรอครับ บอกมาได้เลย ถ้าว่าง ๆ ผมจะทำให้ ชายคนนั้น : วาฬ ครับพี่ วาฬ ที่ตัวใหญ่ ๆ อยู่ในทะเล แล้วคนชอบเรียกปลาวาฬ แต่มันเป็นสัตว์ เลี้ยงลูกด้วยนม ผมก็เห็นเขาเรียกผิดกันอยู่ได้ (พ่อค้าปลาหมึก กำลังหั่นปลาหมึกใส่ถุงพลาสติกให้ผม) ผม : ขอบคุณครับ ความรู้ใหม่เลยนะครับ ไม่เคยทราบมาก่อนจริง ๆ (อยากจะบอกว่าเข้าหว้ากอแทบทุกวัน) ชายคนนั้น : ผมเรียนมาตั้งแต่ ม.ปลายแล้วครับ สมัยอยู่โรงเรียนสาธิต..(วงศ์หนองเตย).. เขาสอนประจำ ผม : ครับ ผมจบจากต่างจังหวัดน่ะครับ เลยไม่ค่อยทราบเรื่องพวกนี้ (พ่อค้าปลาหมึก ยื่นถุงปลาหมึกให้ผม ทั้งหมด 30 บาท ผมควักเงินจ่าย) ชายคนนั้น : (สอดส่ายสายตา จนเจออะไรบางอย่าง) เอ่อ พ่อค้า ป้ายอันนี้เขียนผิดนะ พ่อค้า : อะไรเหรอครับ (เดินอ้อมรถเข็น มาที่ป้ายหน้ารถขายปลาหมึก) ชายคนนั้น : อันนี้ไง ต้องเขียนว่า "หมึกย่างรสเด็ด" นะครับ ไม่ใช่ "ปลาหมึกย่างรสเด็ด" พ่อค้า : ทำไมล่ะครับ (พ่อค้าชักจะงง ปนโมโหนิด ๆ ไม่ซื้อแล้วยังพูดมาก) ชายคนนั้น : ก็หมึกน่ะ มันเป็นสัตว์จำพวกเดียวกับหอย ไม่ใช่ปลา เขียนแบบนี้คนเข้าใจผิดกันพอดี พ่อค้า : ผมก็เขียนแบบนี้มาตั้งนานแล้วนะ คนซื้อก็เข้าใจว่าผมขายอะไร ไม่เห็นมีใครว่าซักคนนอกจากคุณ ชายคนนั้น : แต่มันไม่ถูกต้องตามหลักวิทยาศาสตร์ ก็ตามที่ผมอธิบายแหละ เรื่องนี้เขาสอนกันตั้งแต่ ม.ปลายแล้ว (ผมเริ่มถอยออกมาจากรถปลาหมึก มายืนเคี้ยวปลาหมึกย่างห่าง ๆ) พ่อค้า : หมึกนี่มันเขาเอาไว้เติมปากกาไม่ใช่เหรอครับ ไอ้ที่ผมขายเนี่ย เรียกปลาหมึกผิดตรงไหน เรียกกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายผมเแล้ว ชายคนนั้น : เฮ้อ...สงสัย จะไม่เคยเรียนวิทยาศาสตร์ ช่างมันเถอะ ผมขี้เกียจอธิบายแล้ว พูดไปคงไม่เข้าใจ พ่อค้า : อ้าว...พูดแบบนี้ก็ไม่ถูกนะครับ ถึงผมจะจบ ม.3 แต่ผมก็ไม่ชอบให้ใครมาดูถูกเหมือนกัน พี่มายืนพูด ๆ บ่น ๆ เนี่ย ซื้อของผมหรือเปล่า ไม่ซื้อไม่ว่า มาตินั่นตินี่ ผมรู้พี่เรียนจบสูง ถ้าพี่ว่าที่ผมทำเนี่ยมันผิด ไปเรียกตำรวจมาจับผมก็ได้ ว่าผมหลอกลวงลูกค้า ไอ้ที่ผมขายเนี่ย มันไม่ใช่ปลาหมึก มันเป็นหมึกแบบที่พี่ว่า (ท่าทางพ่อค้าเริ่มจะอยากแจกปลาตีนแล้ว) ชายคนนั้น : ไม่ใช่ ๆ ผมไม่ได้ว่าแบบนั้น ใจเย็น ๆ ผมแค่อธิบายเฉย ๆ น่ะ พี่ฟังให้ดี ๆสิ (ผมรีบเข้ามาห้าม กลัวว่าจะมีมวยสดให้ดู) ผม : เอ่อ พ่อค้า ใจเย็น ๆ อย่าเพิ่งโกรธ เพื่อนผมเองน่ะ ผมขอโทษแทนแล้วกัน ชายคนนั้น : ใช่แล้ว ใจเย็น ๆ สิพ่อค้า ค่อยพูดค่อยจากัน ช่างเถอะ เอาเป็นว่าผมไม่ได้พูดแล้วกัน ไปก่อนนะ (รีบเดินไปอย่างไว) พ่อค้า : (หันมาพูดกันผม) ไม่เป็นไรครับ แต่บอกเพื่อนพี่ให้คราวหน้าระวังหน่อยแล้วกัน พ่อค้าคนอื่นเขาอาจจะไม่ใจเย็นแบบผมก็ได้ (หันไปดู "ชายคนนั้น" เดินไปไกลพอควรแล้ว ผมเลยพูดเบา ๆ) ผม : ครับ ๆ ไอ้คนนี้มันสติไม่ค่อยดีครับ เรียนมากจนเพี้ยน ๆ น่ะ อย่าไปถือสาเลย จากนั้นพ่อค้าก็เข็นรถปลาหมึกจากไป ด้วยอารมณ์ขุ่นมัวพอสมควร แต่ผมเสียดายที่ไม่มีมวยสดดู ไม่แน่พรุ่งนี้รายการเรื่องเล่าเช้านี้ อาจจะมีข่าวของคนงมงายวิทยาศาสตร์ โดนแทงด้วยมีดหั่นปลาหมึกก็ได้ นึกถึงเรื่องเมล์นรกหมวยยกล้อ ที่ซูโม่กิ๊กกับป๋าเทพเถียงกันเรื่องเลนนอก เลนใน สุดท้ายซูโม่กิ๊กถามว่า "อ่ะ กูมีปืน ตกลงว่า มืงจะเรียกเลนนอกหรือเลนใน"
