ผลการวิจัยพบว่า : 1. กรรมทางสังคมของพระพุทธศาสนาหมายถึง มโนกรรมหรือทฤษฎี ความเชื่อ และแนวคิด (ทิฎฐิ) ที่เป็นค่านิยมทางสังคม และมีอิทธิพลต่อกิจกรรมต่างๆ ของมนุษย์ ทางด้านปรัชญามาร์กซ์ สิ่งที่มีความหมายใกล้เคียงกับกรรมในพระพุทธศาสนาคือ มโนทัศน์เรื่อง “แรงงาน” อาศัยแรงงาน สังคมแต่ละยุคจึงมีระบบการผลิตที่เรียกว่าฐานเศรษฐกิจและก่อเกิดสิ่งที่คล้ายกับมโนกรรมของพระพุทธศาสนาซึ่งเรียกว่า ‘จิตสำนึกทางสังคม’ สอดคล้องกับยุคนั้น ๆ เห็นข้อแรก แหม่ อยากเว้นซะจริง แต่ก็ เอาละ อยากรู้ว่ามาร์กซิสต์มองพุทธยังไง อย่าเข้าใจผิดว่า ผมตัดสินว่าใครถูกต้องกว่าใครนะครับ
มาร์กซิสต์ก็ดำเนินไปได้ด้วยตนเองละครับ คงไม่น่าจะต้องผูกโยงศาสนาใดๆ ผมสงสัยว่ามาร์กเองคงไม่ได้ให้ความสำคัญกับหลักธรรมศาสนา คงเป็นมาร์กซิสตะหากที่ผูกโยงไปถึงศาสนาให้เปล่าเปลืองครับ การวิเคราะห์วิจัยต่างๆคงไม่ได้ออกจากปากมาร์กเองมังครับ ศาสนาเองก็เช่นกันก็มีหลายเรื่องที่เป็นอรรถกถา กระพี้บ้าง แก่นบ้าง นั่นแหละ
โอ้ พระเจ้า อัลเลาะ หรือเวรกรรมอะไรจากชาติไหนละนี่ คนเป็นล้าน รุกรานกัน ไม่น่าจะใช่ตามที่ท่านกล่าวมาดอกครับ พื้นฐานทุกศาสนาล้วนแต่จะขัดเกลาจิตใจมนุษย์ให้อ่อนโยน แต่หากศาสนาหรือความเชื่อใดๆ ทำให้คนเป็นซาตานหรือรุกรานเข่นฆ่ากันได้นั้น หากศรัทธาแบบบ้าคลั่งอย่างไร้เหตุผล หรือบิดเบือนคำสอนเพื่อหวังผลทางการเมือง .... อาทิ ฆ่าคอมมิวนิสต์ ไม่บาป ซึ่งถูกฝ่ายขวาในสมัยก่อน ใช้เป็นวาทกรรม โจมตีฝ่ายซ้าย และยุยงให้คนไทยเกลียดชังนิสิตนักศึกษา จนเกิดเหตุการณ์ ฆ่าสังหารหมู่นักศึกษา ตึงเครียดอีก! ชาวพุทธพม่าบุกทำลายมัสยิด มุสลิมหนีตายย้ายที่อยู่! ข่าวสดออนไลน์ KHAOSOD.CO.TH|โดย บริษัท ข่าวสด จำกัด, ในเครือบริษัท มติชน จำกัด (มหาชน)
จะไม่แยกแยะเลยเหรอว่า ศาสนากับการบิดเบือนศาสนา มันไม่เหมือนกัน นักปกครองบิดศาสนาเพื่อการต่อสู้ ธรรมกายบิดศาสนาเพื่อเงินทอง แต่อย่าถามน่ะครับว่าศาสนาแท้จริงอยู่ตรงไหน ต้องใช้ปัญญาพิจารณาเอง เพราะถ้าต้องรอให้ใครบอกก็เท่ากับว่ายอมให้เค้าจูงนั่นแหละ ถ้าจูงไปทางดีก็แล้วไป
ดีเลยครับ กำลังต้องการมาที่จุดนี้แหละครับ ศรัทธาบ้าคลั่งไร้เหตุผล หรือไม่ก็หวังผลทางการเมือง ผมกำลังจะบอกว่า บทวิเคราะห์วิจารณ์หรือวาทะอะไรก็ตามที่คุณยกมาอ้าง มันก็เป็นแบบที่ว่านั้นแหละ และถ้าคุณยอมรับว่ามันเป็นการบิดเบือนหลักธรรมในพุทธศาสนา หรืออาจจะแค่ไม่รู้จริงก็ตาม เช่นนั้นกระทู้นี้ก็คงจบตรงนี้ แต่ถ้าคุณยังไม่ยอมรับ ยังจะอ้างมาร์ก อ้างวิทยาศาสตร์อ้างปรัชญาอะไรต่อไป เรา ก็แค่ พูดคุยกันต่อไป ไม่รู้ ไม่จำเป็นว่ามันจะจบตรงไหนเมื่อไร แล้วก็อย่าได้สนว่ายจะได้ข้อสรุปว่าใครถูกใครผิด สำหรับผมที่ถือว่าสำคัญมาก คือ ขอบคุณสำหรับกระทู้นี้ครับ การได้พูดได้คุย เปรียบเท่ากับได้ถามได้ตอบตนเอง มันคือการคัดกรองความคิดตัวเองครับ
ดีเหมือนกันครับ ลักษณะอุปนิสัยที่เป็นอุปสรรคของการพัฒนาประเทศ ในข้อแรกจะได้จบๆไปเสียที นี้ก็ปาเข้าหน้าที่ 5 แล้ว หวังว่าคงได้วิชาความรู้ไปจากผม ...มันยังเหลืออีกตั้ง 29 อุปนิสัย ที่เป็นอุปสรรคของการพัฒนาประเทศ ผมจะได้มีเวลาคิดมุกมาหลอกด่า และนำเสนออีก
-ข้อแรกข้อแรดไรกันคุณ เรื่องกฏแห่งกรรมยังไม่ได้เริ่มเลยคุณ ไอ้เรื่องอุปนิสัยไรนั่นไคุณต้องเข้าใจกฏแห่งกรรม101ซะก่อน กับคุณ คงใช้เวลาหน่อยไม่รู้จะทันเลือกตั้งหรือเปล่า กลัวเลือกตั้งได้ดิบได้ดี จะไม่เอากฏแห่งกรรมแล้วอะสิ ยิ่งนานยิ่งดีไม่ใช่เหลือ มุขด่าเยอะนี่นา ด่ามาสิบปี ก็ยังด่าอยู่ยังงั้นๆ เออ
น่าสงสาร ถ้าไม่พูดเอง เออเอง คงพูดหักล้างเอาชนะใครไม่ได้ซินะ เตือนแล้วไม่ฟัง พูดแล้วไม่รับ นี้แหละถ่วงความเจริญของแท้
มนุษย์เคยตื่นเต้นครั้งใหญ่เมื่อมีคนๆนึงบอกว่า แอปเปิลสามารถตกใส่หัวคนได้ เพราะมีแรงไปกระทำต่อมัน แต่บอกไม่ได้ว่าเมื่อไรแรงนั้นจะกระทำให้แอปเปิลตกใส่หัวอีก ก็ดูเหมือนว่ายังคล้ายเสี่ยงดวงเสี่ยงเวรเสี่ยงกรรม อีกคนก็บอกว่า เฮ่ยแรงกระทำต่อกันมันมีอยู่ตลอดเวลา ไม่มีสิ่งใดรอดพ้นแรงดึงแรงดูดกัน ไม่มีแรงกระทำทุกสิ่งก็ไม่เกิด เมื่อไรสูญสิ้นแรงกระทำก็สูญทุกสรรพสิ่ง ทีนี้ผลของแรงกระทำมันคาดการไม่ได้ว่าจะหนักเบาแค่ไหน แต่ก็มีอีกคนบอก เท่ากัน แรงกริยามันเท่ากับแรงปฏิกริยา ก็ว่ากันไป แต่ถ้ามองอีกมิตินึง ถ้าไอ้คนบนต้นไม้มันเป็นคนเอาแอปเปิลปาหัวไอ้คนข้างล่าง งามไส้ ดูสิแรงปฏิกริยาจากไอ้คนข้างล่างมันจะเท่าแรงกริยาของไอ้คนขว้างมั้ยละ แรงจากลูกเอ็ม79ยิงวัดพระแก้ว แล้วดูแรงปฏิกริยา ไงละ กระเด็นแรงถึงฝรั่งเศส ถึงนิวซีแลนด์โน่นมั้ยละ เอาว่านี่มาจากกฏที่ทดลองได้ พิสูจน์ได้ ก็ไม่เจ๋งพอจะคาดการอะไรได้ แล้วจะเอาไปวัดผลยังไงกับแรงกรรมในมิติของจิตได้ เกริ่นไว้ก่อนครับ
พูดกันมานาน เอามาจากทฤษฎีชนชั้นทางการเมือง ที่ใดมีการกดขี่ที่นั่นมีการต่อสู้ ประชาชน ไพร่ รากหญ้า ต้องการประชาธิปไตย ขับไล่เผด็จการ ถ้างั้นจะตอบว่าไงในเมื่อ ทั้งไพร่ ทั้งรากหญ้ายังแยกเป็นสองฝ่าย (กับอีกหลายพวกของแต่ละฝ่าย) ถึงขั้นทำร้ายฆ่ากันเอง คำตอบไม่มี ด่าทอวิวาทกันหนักขี้นกว่าเดิมแทนคำตอบ จะเรียนรู้เรื่องกรรมของคน ต้องรู้ไปถึงจิตของคน จิตที่ถูกปรุงแต่งด้วยแรงแห่ง โลภะ โทสะ โมหะ ราคะ คนออกไปต่อสู่เข่นฆ่ากัน ด้วยแรงเช่นนี้แหละ ซึ่งมีครบทุกประเภท ไม่ใช่กฏทางวิทยาศาสตร์ หรือประชาธิปไตย หรือกฏแห่งการปฏิวัติใดๆ แหม หมดเท่ห์แห่งวิญาณนักปฏิวัติอะดิ เสียมนุษย์มั้ยละ เมื่อเร็วๆนี้ ไม่กี่ปี ผมเกิดปะทะกันด้วยอารมณ์โกรธ กับ รปภ.ที่ห้างฯแห่งหนี่ง แต่ไม่ทันได้ลงมือใช้กำลังกัน เพราะเหตุเกิดต่อหน้าคนจำนวนมาก อายก็อาย ก็ยุติแยกย้ายกันไปเอง กลับถึงบ้านก็ยังไม่เลิกคิด เพราะคิดว่าตัวเองไม่ผิด มันหงุดหงิดมาก เลิกคิดไม่ได้ จนฉุกคิดขึ้นมาว่า แล้วรปภ.คนนั้นผิดหรือเปล่า ก็ตอบตัวเองได้ว่า เค้าก็ไม่ผิด เค้าทำตามหน้าที่ แสดงว่า มันเป็นโทสะ อย่างนี้ เราผิด รุ่งขึ้น ผมกลับไปที่ห้างฯนั้น ซื้อโดนัทหลายๆชนิดเอาใส่กล่อง เดินตามหาแล้วเอาโดนัทไปให้รปภ.ท่านนั้น ด้วยสีหน้ากังวล ผมบอกขอโทษครับ ผมผิดที่ใช้อารมณ์ ผมยังจำได้ รปภ.มองหน้าผมอย่างเงียบ ซักพักพูดเหมือนคนเหม่อลอย บอกว่า ลูกสาวผมอยากกินมานานขอให้ผมซื้อให้หลายครั้ง วันนี้ได้กินซักทีแกคงดีใจ ผมน้ำตาจะไหล เลยยิ้มให้ เค้าก็ยิ้มตอบ การรับผิดเกิดขึ้น การอภัยก็เกิดขึ้นและอโหสิกรรมก็เกิดขึ้น เป็นอันว่าสิ้นสุดเวรกรรมต่อกัน ถ้าท่านโกรธใครอย่านับหนึ่งถึงสิบ ยิ่งห้ามนับออกเสียง ถ้าท่านนับหนึ่ง ไม่แน่มือดีมือไวอาจจะชกท่านก่อน ทำก่อนย่อมได้เปรียบ เพราะนึกว่าท่านับส่งสัญญาณลงมืิอ ถ้าโกรธใครจงถามเค้าว่า คุณมีลูกกี่คน ผู้หญิงหรือผู้ชาย เขาชอบกินอะไร ง่ายๆแบบนี้แหละครับ
ชั่วชีวิตท่าน เคยได้ยินคนพูดว่า อยากรวย มากแค่ไหน เคยได้ยินหรือไม่ ว่า บัดนี้ฉันข้ามน้ำมาได้แล้ว ฉันไม่ต้องการเรืออีกแล้ว
ถ้ามีคนอยากรวยไปถามว่าทำยังไงจะประสบความสำเร็จเหมือนสุดยอดอภิมหาเศรษฐีทั้งหลาย คำตอบที่ได้ เกือบทั้งหมดจะบอกว่า ฝันไปเถอะ คุณต้องเริ่มฝันให้หนัก ฝันอย่างบ้าคลั่ง จากนั้นคุณต้องทะเยอทะยาน ทำทุกอย่างให้ฝันเป็นจริง ไม่ว่าจะต้องแลกเปลี่ยน สูญเสียอะไรก็ต้องยอม แม้กระทั่งศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ แปลว่า เริ่มต้นก็ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานกฏเกณท์สังคมใดๆเ เกิดขึ้นแล้วถูกผลักดันไปด้วยแรงขับแห่งจิตล้วนๆ ที่ไหนในโลกนี้ก็เป็นแบบนี้ จะชนชาติชนชั้น ฝักฝ่าย ทฤษฎี ปรัชญา กฏใดๆ ก็เป็นแบบนี้ ไม่เลือกไม่มีหรอก คอมมิวนิสต์ ทุนนิยม เผด็จการ และสุดยอดวาทะกรรมประชาธิปไตย เรียกได้ว่า จอมปลอมมาตั้งแต่ต้น จะเรียนรู้กฏแห่งกรรมก็ต้องรู้ความเบี่ยงเบน ความฝันแปรของจิต การล่อลวงของจิตเช่นนี้ ญาตฺิของเพื่อนผมคนหนึ่ง รับมรดกมา กว่า 20ล้าน มาขอผมว่าให้ช่วยจัดการเงินก้อนนี้ไปลงทุนธุรกิจ แหมสุดยอดความฝันเลย เอาเงินคนอื่นมาลงทุนเนี่ย ผมถามกลับว่า เงินที่มีอยู่ พอเพียงจะจัดสรรให้ชีวิตอยู่อย่างสงบสุขจะได้ไหม ถ้าพอก็ดีแล้ว อย่าหาเรื่องเดือดร้อน เค้าบอกว่าเงินมันย่อมหมดไป ทำธุรกิจมันไม่ดีเหรอ ผมก็บอกว่าได้ถ้าต้องการ แต่ต้องรู้ว่า การทำธุรกิจ คุณจะพบกับเรื่องผิดกฏหมาย หรือไม่ก็ผิดศิลธรรม หรือไม่ก็ผิดใจกับคู่ค้า เพื่อน ครอบครัว ยอมรับมั้ยที่จะต้องทุกข์ต้องเครียด ที่ผมต้องถามเพราะผมเห็นว่าเขาไม่เคยทำธุรกิจการค้าใดๆ เป็นคนใสซื่อ ส่วนเพื่อนผมอีกคน วันหนึ่งนั่งคุยกัน มันคุยว่าประสบความสำเร็จ มีบริษัทขนาดกลาง มีทรัพย์สิน มีเมียที่มีชาติตระกูลดี มีลูกฉลาดน่ารัก ผมแหย่มันว่า ถ้าวัดจากบรรทัดฐานแบบนี้ จะบอกได้มั้ยว่า อย่างนี้พระ นักบวชก็ไม่ประสบความสำเร็จนะสิ กระทั่ง พระพุทธเจ้าก็ไม่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างยิ่งกว่าใครๆ ฮะฮะ มันโกรธหาว่าผมเจ็บป่วยทางจิต ให้ผมไปหาหมอ ก็ถูกของมันที่คิดแบบนั้น เพราะดูเหมือนมันคิดว่ากฏเกณท์ใดๆทางศาสนาไม่สามารถใช้ดำเนินการธุรกิจได้เลย แยกขาดจากกันโดยสิ้นเชิง เช่นนี้แหละ จึงมีเกิดมีบุรุษ 2ท่าน ท่านหนึ่งเป็นมหาบุรุษ ผู้ดำเนินในหลักธรรมเปรียบเหมือนท่านขับเรือข้ามน้ำไปสู่จุดหมาย และไม่ต้องการเรือนั้นอีก เพราะจุดหมายของท่านเป็นที่สุดไม่ไปต่อที่ไหนอีก และจะไม่ย้อนกลับไปทางเก่าอีก จึงไม่ตกอยู่ในกงกรรมอีกต่อไป อีกท่าหนึ่งเป็นเอกบุรุษซึ่งหาผู้ใดเปรียบได้ยาก ท่านไม่ขับเรือเองท่านใช้ผู้อื่นขับให้ นั่นเนื่องจากวิสัยทรรศน์ของท่าน เมื่อข้ามน้ำแล้ว ท่านก็ไล่คนขับเรือพ้นหน้าที่ เพราะท่านจะขี้นเขาต่อ เช่นนั้น ท่านจึงหาคนมาขับรถเดินทางตามกงกรรมของท่านต่อไป ทางเลือกมีสองทาง เราเลือกเดินทางของเราเอง ไม่มีใครห้ามได้ เพราะจิตของเราชี้นำนั้นเอง ผลแห่งกรรมทั้งหลายจะไปโทษใคร เราเลือกของเราเอง เช่นนั้น
คนทำร้ายจิดใจให้เสียใจกันมามากเท่าไร นานแค่ไหน จนถึงวันนี้ก็ยังคงเป็นแบบนั้น ยิ่งเป็นคนใกล้ชิดกัน ยิ่งมีโอกาสมาก คำขอโทษดูเหมือนจะแก้ไขไม่ได้ หากคำขอโทษนั้นง่ายเกินไป สั้นเกินไป เพราะคำขอโทษจริงๆนั้น มาจากความว่า ขอโทษนะ ต่อไปจะไม่ทำ จะไม่ให้เกิดเช่นนั้นอีก เรามักจะได้ยินแต่ว่า ขอเวลาให้เราแก้ไขโปรดให้โอกาสเราต่อไป จะพูดให้ถูกแปลว่า คุณหยุดเถิดแต่ฉันยังไม่หยุด โลกจึงมีบุรุษ 2ท่าน ท่านหนึ่งเป็นมหาโจรฆ่าคน วันหนึ่งท่านประกาสหยุดแล้วจะไม่เป็นโจรอีกและยอมให้ประชาชนลงโทษ แม้ว่าจึงถึงขั้นถูกทุบตี อาจถึงเสียชีวิต ท่านหนึ่งคือเจ้านายเป็นมหาอิทธิพล ท่านประกาสนับครั้งไม่ถ้วนว่าจะวางมือ เพียงแต่ขอว่าอย่าเอาผิดท่าน โดยทำจะทำงานตอบแทน ด้วยการงานที่ท่านเคยทำมาโดยอยู่เบื้องหลังคนที่ท่านเลือกมาแล้วท่านจะไม่รับตำแหน่งใดๆ นั้นเป็น 2แนวทางที่ดำรงอยู่คุ่กันมาตลอด ต่อให้ผู้หนี่งหยุดแล้วแต่ก็จะมีผู้หนึ่งยังไม่หยุด แม้ว่าสังคมจะยังสุขสงบอยู่ได้ ต่อให้มีคนสุขสบายร่ำรวยอยู่บ้าง ก็ย่อมไม่อาจสร้างความสุขทางใจ ย่อมมีคนไม่ทำตามหน้าที่ที่ถูกที่ควร ย่อมมึคนทำสิ่งที่เกินหน้าที่ซี่งเป็นไปทางไม่ถูกไม่ควร เมื่อก่อน ที่ผมเพิ่งเริ่มทำงานใหม่ ได้อยู่กับเจ้านายที่ไม่ใช่จะประเสริฐนัก แต่ผมถือว่าโชคดี ได้รับฟังคำสอนดีๆมากมาย ตรงนี้ผมยังนึกถึงบุญคุณท่านไม่ลืม ด้วยผมยังวัยรุ่นยังมีเที่ยวเตร่กินเหล้า จึงขาดเวลาทำงานบ่อยๆ เจ้านายไม่ลงโทษแต่บอกผมว่า ถ้าคุณยังปฏิบ้ติเช่นนี้ ผมก็ไม่รู้จะสนับสนุนหน้าที่การงานคุณให้สูงกว่านี้ได้ยังไง สิ่งที่คุณทำมันจะลงโทษตัวเอง ผมได้แต่ขอว่าถ้ายังงั้นผมจะทำล่วงเวลา วันหยุดผมจะออกหาลูกค้าเพิ่ม เจ้านายสอนว่า ชีวิตการทำงานนั้นถูกกำหนดไว้ดีแล้ว ถูกต้องมาตั้งแต่ไหนแต่ไร คนที่ร่ำรวยมาได้เพราะเวลาทำงานเค้าทำเต็มที่เต็มเวลา ถ้าเวลางานของคุณ คุณทำมันครบถ้วนไม่หลีกเลี่ยง มันพอจะสร้างความสำเร็จให้คุณแน่นอน ตัวอย่างก็มีให้เห็น พิสูจน์ได้นับไม่ถ้วน ถึงคุณทำเกินกำลังเพื่อหวังร่ำรวย ต่อให้ประสบความสำเร็จตามนั้น คุณก็ไม่อาจพบความสุขทางใจ เวลานั้นผมยังไม่เข้าใจ ทำไมร่ำรวยแล้วจะหาความสุขทางใจไม่ได้ โลกเราหนีไม่พ้นกรรมเช่นนี้แหละ จิตเรานี่แหละสร้าง สะสมกรรม ตลอดเวลา ตลอดไป
พงศ์พิเชษฐ์ สุขจินดาทอง หรือ ภูมิกิติ สุขจินดาทอง แกนนำ นปช. ฮาร์ดคอร์ กำลังป่วยด้วยมะเร็งตับ ประกาศขอรับบริจาคจากประชาชนผู้มีความเมตตาทาง fb วีรกรรมที่ผ่านมา เคยนำมวลชนคนเสื้อแดงร่วมเหตุการณ์ทุบรถอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ และเคยร่วมกับ อริสมันต์ พงศ์เรืองรอง บุกล้มการประชุมสุดยอดผู้นำอาเซียนที่พัทยา ยังไงๆ เสื้อแดงก็ไม่ทิ้งกันอยู่แล้ว ช่วยกันหน่อยนะครับ
เปรียบเทียบผิดไปเยอะเลยนะ ผมแก้ให้ อีกคนหนึ่งเป็นซาตานหน้าตัวเมียนรกส่งมาเกิด ซึ่งหาผู้ใดเปรียบได้ยาก มันไม่อยากติดคุกตามความผิดของข้อกฏหมายอันเป็นกติกาสังคม อยากเอาชนะ อยากดูเด่น อยากดูเก่ง อยากรวยอยากเหนือคนอื่น แต่เนื้อในเลวบัดซบเห็นชีวิตคนเป็นผักเป็นปลา เลยใช้เงินฟาดหัวใช้ผู้อื่นให้ก่อการจราจลในสังคม ให้มือเปื้อนเลือด ก่อกรรม เผาบ้านเผาเมือง นั่นเนื่องจากความกลัวติดคุก อยากพ้นผิดกลับบ้านเท่ห์ๆ
นี่แหละ กรรมหนักที่สุด คือ ไม่เชื่อเรื่องเวรกรรม หรือนี่ คือ แบบอย่างที่กระทู้นี้ ไม่อยากเห็นคนเชื่อเวรกรรม หรือนี่เป็นแบบอย่างที่เจ้ากระทู้ต้องการเพื่อการพัฒนา ยังครับคุณมือดี ผมยังไม่ได้ตอบเรื่องการพัฒนาครับ รอก่อน
ไม่รู้ว่า หัวขาวพูดนี่ ถึงแม่ตัวเองบ้างหรือเปล่า ไม่รู้ว่าใครจะได้อยู่นานกว่า ไม่รู้ว่าจะได้เห็นกันอีกหรือเปล่า ได้ยินว่าพูดเองว่าจะไม่ได้เผาศพกัน พูดอะไรออกไปไม่นึกถึงว่าผลกรรมหนักที่สุดกำลังส่งผลกับตัวเอง กรรมหนาจนบังตา จนปิดกั้นปัญญาตัวเอง
ที่นี่วุ่นวายหนอ ชีวิตนับวันจะไม่ง่ายเหมือนที่เคยเป็น สามีภรรยาวัยกลางคนคู่หนึ่งเปิดร้านค้าอยู่ในห้าง คุยเรื่องการค้าให้ผมฟังว่าสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ค้าขายคล่อง ซื้ออะไรๆมาขายก็ขายได้ สมัยนี้ขายของยาก กำไรน้อย พอขายได้บ้างก็จ่ายเป็นค่าเช่าหมด บางเดือนขายได้ไม่พอค่าเช่า ผมถามว่าทำไมไม่เลิก อายุมากแล้ว เค้าบอก ยังเชื่อว่า เมื่อมันถึงจุดที่ต่ำสุดแล้วมันจะต้องกลับมาดีขึ้น ก็พยายามอยู่ให้ได้รอวันมันดีขึ้น ใครนะเอาทฤษฏีต่ำสุด สูงสุดมาหลอกกันอยู่ได้ ทฤษฏีอาจไม่ผิด แต่ที่ถูกยิ่งกว่าคือ ถ้ามันดีขึ้น แรกเลยคือค่าเช่าขึ้น ต่อมาก็คือคนที่ดีกว่าพร้อมกว่าจะเข้ามาแทนที่ เราเรียกมันว่า การพัฒนา การพัฒนาแบบที่คนส่วนใหญ่ปรับตัวไม่ทัน หรือไม่สามารถปรับตัวได้อีกแล้ว การพึ่งพากันแบบเมื่อก่อน เกษตรกร นำพืชผลมาขายในตลาดซึ่งรายล้อมด้วยร้านค้าพวกห้องแถวตึกแถว ได้เงินก็ซื้อสิ่งของจำเป็นสารพัดกลับไป ด้วยความคุ้นเคยกันคิดถึงกัน ไม่มีให้เห็นแล้ว เป็นเศรษฐกิจแบบไม่พอเพียง คือคนรวยจำนวนน้อยยีดครองธุรกิจใหญ่โตขึ้น คนจนจำนวนมากรับตัวไม่ทันสุูญเสียธุรกิจของตัวเองไป ที่นี่ไม่วุ่นวาย มาที่นี่เถิด มีเพื่อนอึกคนถามว่าทำไมคนยุคปัจจุบันไม่บรรลุธรรม ไม่สำเร็จอรหันต์ง่ายเหมือนสมัยพุทธเจ้า ผมบอกว่าไม่ใช่เพราะเราไม่เห็นพระอรหันต์ แต่เราไม่เห็นอรหันต์ ไม่รู้จักอรหันต์ตะหาก เพราะเราไม่รู้ เราจึงเหมาเอาเองว่าไม่มี เหมือนเห็นพระแต่ไม่เห็นธรรม เราเห็นแต่สิ่งที่อยากได้อยากมีอยากเป็น ชีวิตจึงยุ่งยากซับซ้อนขึ้น ครอบงำเรามากขึ้น ยิ่งอยากยิ่งสร้างความวุ่นวายมากขึ้น เกินกว่าที่จะรักษาความสงบสุขต่อไปได้ จะเข้าใจกฎแห่งกรรมก็ต้องเจ้าใจว่า ความซับซ้อนวุ่นวายนี่เอง ที่สานข่ายแห่งกรรมเป็นผืนใหญ่ครอบคลุมผู้คนจำนวนมาก จนยากที่ผู้หนึ่งผู้ใดจะสลัดหลุดพ้นด้วยตนเอง โลกจึงมีบุรุษสองท่าน ท่านหนึ่งเป็นมหาบุรุษผู้สละทิ้งความมั่งคั่ง ทรัพย์สิน ความรู้คำสั่งสอนเดิมๆ เพื่อทางหลุดพ้นไปเสีย จนได้พบความสงบ แท้จริงของชีวิต ท่านหนึ่งเป็นมหาทรชนผู้เอาแต่กอบโกยทรัพย์สินโดยได้จากการสร้างความวุ่นวาย ล่อให้ผู้คนหลงไหลความร่ำรวย ที่ตนเองหลอกว่าจะหยิบยื่นให้ ใช้ผู้คนเป็นเครื่องมือแม้กระทั่งยอมทำผิดกฏหมาย เป็นภัยต่อความสงบของบ้านเมือง ความอยากและความเขลานี่เอง ที่นำผู้คนก่อกรรมชั่วพราะหลงก้าวตามทางผิดที่หล่อล่อจากทรชนเช่นนั้นเอง
จดหมายชาวนาฉบับนี้..................เขียนที่บ้านป่าดงดอน เขียนถึงผู้อยู่ในนคร......................อันความเดือดร้อนชาวนายิ่งใหญ่ ทำนาก็บ่ได้ข้าว...........................ทำไร่ก็บ่พอกิน ยากแค้นไปทั่วแดนดิน....................ถูกขูดรีดกินเราแทบอดตาย เพื่อนเอ๋ยจงเห็นใจเฮาบ้าง...............อย่าสร้างแอกกดคอกัน ชีวิตมันไม่ใช่ความฝัน.....................ธรรมชาติลงทัณฑ์ก็ยังพอทน เห็นใจคนจนบ้างเถิด......................เราเกิดมาเป็นคนเหมือนกัน อย่าเย้ยอย่าเหยียดหยามหยัน...........เราคนเหมือนกันมันบ่มีชั้นชน ยากจนอย่าตามเข่นฆ่า...................ชาวนาจะหันต่อกร โปรดจงช่วยไถ่ช่วยถอน...................โอ้แสนออนซอนพวกเราชาวนา ชนชั้นมันแยกกันไม่ได้.....................คนไทยร่วมแผ่นดินทอง ยากแค้นอดอยากปากหมอง..............อย่าให้เฮาต้องลุกฮือถือปืน จดหมายจากชาวนา
จดหมายลาตายฉบับนี้..................เขียนที่ตรงหน้ากองฟอน เขียนถึงหมาแมวต่างนคร......................ปูปลาปลิ้นปล้อนชาวนาร้องไห้ ทำนาก็โดนโกงข้าว...........................ทำไร่ก็น้ำท่วมดิน คลั่งแค้นข้าวเน่าซื้อกิน....................จำนำปล้อนปลิ้นเราอดข้าวตาย นายเอ๋ยไม่เห็นใจเฮาบ้าง...............ค่าาจ้างจงจ่ายแบ่งกัน ชาวนามันไม่มีความฝัน.....................ชักดาบหนี้กันควายยังไม่ทน ขอตังค์คนจนบ้างเถิด......................เราเกิดเป็นขี้ข้าต่างกัน ถูกเย้ยถูกเหยียดขำขัน...........ควายคนเหมือนกันเจ็บมันก็ยังทน ยากจนรับจ้างเข่นฆ่า...................ชวนมาเผาบ้านเผานคร จำนำช่วยมาไถ่ถอน...................จงอย่ากะล่อนจะเขียนกลอนลา ชนชั้นมันแยกกันไม่ได้.....................คนไทยร่วมแผ่นดินทอง ยากแค้นอดอยากปากหมอง..............อย่าให้เฮาต้องแขวนคอลาตาย
ชาวนาบางคน ทำนามีกินมีใช้ไม่อดอยาก แต่ชาวนาบางคน ทำนาแล้วไม่พอกินพอใช้ คนอื่นที่อยากได้อำนาจ เห็นช่องทางหากินจากการช่วยเหลือชาวนา ก็ยุแยงให้ชาวนาร่ำร้องแบมือขอความช่วยเหลือ จากผู้พอมีกินให้เจือจาน เพื่อกินหัวคิวส่วนต่าง พอไม่ได้ดังใจก็สร้างวาทะกรรมเห็นใจคนจน อย่าแบ่งแยกคนจนคนรวย อย่าแบ่งแยกชนชั้น คนไทยด้วยกัน กล่อมเกลาเล่าความเท็จให้คนเดือดร้อนฟังจนฮึกเหิม ก็ยุแยงให้ลุกฮือถือปืน ทำไมไม่ดูแบบอย่างชาวนาที่เขาทำนามีกินมีใช้ไม่อดอยาก เงินไม่พอก็เลิกเหล้าเลิกหวย เพิ่มความรู้วิธีคิดแนวใหม่ๆให้เลี้ยงตัวเองได้ ทำนาไม่พอกินก็แบ่งที่ทำพืชผักสวนครัวปลูกเองกินเอง เหลือก็เอาไปขายเอาไปแจกไปแลกของที่ขาด เลี้ยงไก่เอาไข่มากินมาขาย เลี้ยงปลาจับปลามากินมาขาย เงินเหลืออดออมได้กำไรจากดอกเบี้ย สร้างความยั่งยืนให้ชาวนาบนลำแข้งตัวเอง ดีกว่ามายุแยงให้เอาแต่ขอเอาแต่ร่ำร้องร่ำไห้ เพียงเพื่อหวังแต่อำนาจกับหัวคิวเงินที่ช่วยเหลือชาวนา อย่าเอาแต่ยุแยง แล้วไม่ลงมือช่วยชาวนา การยุแยงไม่ใช่การช่วยชาวนา แต่ฆ่าเขาทั้งเป็น
ฟังเพลงกันหน่อย เปิดเพลงให้ชาวนาฟัง พวกคุณกำลังจะได้พัฒนาสุขสบาย รอหลังเลือกตั้ง เลิกเชื่อเวรกรรม คุณจะร่ำรวยทุกคนครับ ชิโป้งๆๆรวยๆๆ แบบนี้ ชอบม้ายค้า
เป็นอะไรที่ตลกที่สุดที่อ่านมาเลย สำหรับคนใจดำเอาผลงานคนอื่นที่ยากลำบากมาใช้ทำบาป แล้วยังทิ้งเขาอย่างเลือดเย็น ตลกจริงๆ
ลิสบอน คือหญิงสาวร่างเล็กๆ น่ารักที่สุด เธอแน่นอนว่าไม่ใช่คนสวย ผมมองว่าเป็นคนตลกคือเห็นหน้าแล้วอดนึกขำไม่ได้ ใครเห็นหลงเสน่หฺ์เธอ น่ารักกว่าน่ากลัว ถึงกระนั้น เธอพกปืนสามกระบอก คนที่รู้จักเธอดีบอกว่าเธอยิงแม่นมาก เธอยิงจริงๆ ไม่ลังเลเด็ดขาดในสถาณการณ์ที่โต้ตอบการถูกกกระทำด้วยอาวุธ เพราะเธอมีหน้าที่ต้องจับคนร้าย บางครั้งหลีกเลี่ยงไม่ได้ถ้าถึงคราวก็จำเป็นต้องฆ่า มีคนหยิบยกคำพูดมาอ้างด้วยเจตนาขยายผลเพื่อตนเองหรือพวกพ้อง กับประโยคที่ว่า ฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาป ถึงเวลาหนึ่ง ก็มีพวกก่อความวุ่นวายหัวรุนแรง (ใช่ พวกนั้นแหละ) ก็มาแปลงว่า ฆ่ากบฏกปปส.ไม่บาป ฆ่าศัตรูประชาธิปไตยไม่บาป ด้วยการฉกฉวยคำพูดที่ว่า ฆ่าคอมมิวนิสต์ไม่บาป เพื่อนคนหนึ่งถามผมว่า ตำรวจฆ่าคนร้ายบาปหรือไม่ ทหารฆ่าคนในสงครามบาปหรือไม่ ผมตอบว่าบาปมันเกิดขี้นแน่ ตามเหตุแห่งกรรม แต่ว่าผมผลกรรมมันต่างกัน ผลร้ายที่ไม่คาดคิดอาจตามมา แต่ว่าส่วนสำคัญที่สุดคือมันก่อให้เกิดการจองเวรหรือไม่ ถ้าการจองเวรนั้นถูกระงับไป ผลจากบาปนั้นอาจเบาบาง ไม่แน่ว่าอาจพลิกผันส่งผลทางที่ดีได้ ถ้ารู้จักก่อกรรมดีแก้กรรม ผมเคยอ่านสัมภาษณ์นักเลงมือปืนรับจ้างฆ่าคน เค้ารู้ตัวว่า ที่สุดแล้วเค้าต้องถูกจับหรือไม่ก็ถูกยิงตายข้างถนนเข้่าสักวัน เพราะเค้าทำผิดกฎหมายร้ายแรง ต้องเจอกับตำรวจเป็นด่านแรก ฉะนั้นถ้าเค้าตายเค้าจะไม่โกรธแค้น อาฆาตจองเวรตำรวจที่ทำตามหน้าที่ด้วยความบริสุทธ์ใจและเป็นธรรม ผมบอกเพื่อนคนนั้นว่า ถ้าเค้ารู้จักกับตำรวจที่อ้างมา จงบอกตำรวจคนนั้นว่า เมื่อเค้ายิงคนร้ายให้พยายามให้คนร้ายรู้ว่าเค้าจะดูแลช่วยเหลือครอบครัวคนร้าย ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทำเป็นสิ่งแรกดีกว่าจะคิดแค่ว่าเข้าวัดทำบุญเท่านั้น ลิสบอน เธอก็ทำแบบนี้ แต่สำหรับผู้ร้ายทำลายชาติซึ่งมันไม่มีวันรับผิดในสิ่งที่มันทำ เรื่องนี้เป็นเรื่องของกรรมทางสังคม ผู้ปฏิบัติตามหน้าที่ดีงามทางสังคม บาปกรรมก็เป็นเพียงเศษเสี้ยวของกรรมทางสังคม ทุกคนรับผลแห่งกรมอยู่แล้ว มากบ้างน้อยบ้าง ไม่ว่าคนๆนั้นจะเป็นตำรวจฆ่าคน หรือใครก็ตามที่สุจริตสัมมาชีพ ถึงแม้ผู้บริสุทธิ์ไม่นึกว่าตนเองเกี่ยวข้องอะไรด้วย ก็อาจพลอยรับกรรมไปด้วยแบบหนีไม่พ้น
สวรรค์มีจริงมั้ย จริงหรือไม่จริง พอๆกันกับประชาธิปไตยนะแหละ แต่ว่าคงอยู่ใกล้ๆกันนะ พอจะรู้สึกได้ว่า มันเฉียดๆนรก
หากว่าประชาธิปไตยแบบที่เสื้อแดงแล้งน้ำพร่ำเพ้อละเมอฝันมีจริง เสื้อแดงคงต้องตายอีกไม่รู้กี่ชาติ จึงจะได้เจอ ยากกว่าเจอสวรรค์นรกซะอีก ผมมีเพื่อนเสื้อแดงคนนึง แดงถึงไส้ถึงขี้ เวลานี้มันบอกไม่นับถือพุทธ มันบอกแนวทางพุทธสอนให้ดับสูญไม่ต้องการเกิดอีก มันบอกมันอยากเวียนว่ายตายเกิด เพราะเสียดายว่าชาตินี้มันจะตายไปโดยไม่ได้ประชาธิปไตย ผมตบมือมัน ไฮไฟว์ให้มันเลย ยินดีด้วยนายแน่มาก ตรงนี้เองถ้าผมเห็นเสื้อแดงถึงไส้คนไหนผมก็อวยพรให้มันเกิดเป็นแดงทุกชาติๆไป ถ้าเป็นเพื่อนกันผมก็จะบอกอีกว่า โอเคแล้วชาติหน้ามึงเจอกับกูอีกแหละ เพราะพุทธเป็นประชาธิปไตยที่สุดแล้ว ถึงกูจะเกิดใหม่กูก็ยังเป็นพุทธ ถึงจะยังไม่เดินแนวทางดับสูญก็ยังเป็นพุทธ ตอนที่สมัครเป็นพุทธก็แค่ปวรณารัตนตรัยเป็นสรณะ ไม่ต้องมีคุณสมบัติบังคับกฏนั้นกฏนี้ อันที่จริงมึงเกิดใหม่ อาจขึ้นสวรรค์ลงนรกง่ายๆกว่ามีงจะเจอประชาธิปไตยซะอีก เพราะมึงไม่เขื่อศาสนาพุทธให้พึ่งตัวเอง ประชาธิปไตยแบบมึงเชื่อคนผิด ประเภทเจ้านายหนี หัวหน้ายอมแพ้มอบตัว ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวแต่เป็นแบบนั้นมาตลอด เมื่อไรจะเรียนรู้ว่า นั่นเองกรรมที่เกิดจากโมหะ ที่เกิดขึ้นวนเวียนซ้ำซาก ไม่ใช่จำไม่ได้แต่ไม่จำเพราะหลงเชื่อคนผิด โลกจึงมีบุรุษสองท่าน ท่านหนึ่งเป็นมหาบุรุษ ผู้ไม่ยิดติดอัตตาไม่ตั้งตนเป็นผู้นำใคร ผู้พบพระธรรมคือผู้พบท่าน ท่านหนึ่งเป็นอัตตบุรุษ ยึดติดตัวตนเป็นวีรชน ผู้ประกาศว่านองเลือดเมื่อไรจะได้พบท่าน ถ้าไม่มีประชาธิปไตยจะไม่มาให้เห็นหน้า มันคือสองทางเลือกระหว่างสัจธรรมแห่งชีวิต กับ อบายที่มอมเมาตกต่ำดิ่งสุดนรก สวรรค์ นรกไม่ใข่สิ่งที่จะแสวงหาเอาได้ มันเกิดขี้นพบเจอได้อันเนื่องแต่กรรมแห่งตน
“พวกเธออย่ากังวลเพื่อบูชาสรีระของตถาคต จงพยายาม ขวนขวายทำหน้าที่ของตนเองเถิด อย่าประมาทในหน้าที่ของตน มีความเพียร อุทิศกายและใจอยู่เถิด" พระสุตตันตปิฏก ทีฆนิกาย มหาวรรค [๓. มหาปรินิพพานสูตร]
ค่าแรง 300บาทน้อยไปหรือเปล่า หรีิอว่าควรจะเป็น 500 ปีนี้ฝนตกค่อนข้างมากตั้งแต่ต้นปี ไม่รู้ช่วงปลายฤดูเจอน้าท่วมหนักจะเอาอยู่หรือเปล่า น้ำไม่ท่วมชาวนาก็ขาดทุนกันอยู่แล้ว สังคมเรากำลังเป็นสังคมขาดทุน เริ่งตั้งแต่งบประมาณขาดทุน แล้วยังต้องเอาไปช่วยชาวนาที่ขาดทุนอีก ยุคสมัยที่ค่าแรงขี้นกลายเป็นต้นทุนการทำนา รวมกับการลงเงินทุน เป็นค่าพันธ์ ค่าไถ ค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าอื่นๆอีกมากมาย การทำนาเราจึงเริ่มรู้จักคำว่าขาดทุน การทำนากลายเป็นการประกอบการตามระบบทุนนิยม ถึงตรงนี้ ผมย้อนนึกถึงคำพูดเพื่อนรุ่นลุงท่านนึง เคยเป็นพ่อค้าเก่า เจ๊งเพราะน้ำท่วมโกดัง เจ๊งแล้วเจ๊งเลย หมดตัว ลุงแกบอก ทำไมน้ำท่วมไปช่วยชาวนา ไม่ช่วยพ่อค้ามั่ง ถ้าเป็นสมัยนี้ ผมว่าแกพูดถูก การทำนาทุกวันนี้เป้นการลงทุนเหมือนพ่อค้า ขาดทุนก็โอกาสเท่าเทียมพ่อค้าเหมือนกัน จะเจ๊งจะหมดตัว ก็ตามระบบทุนนิยมครับ เมื่อตอนค่าแรงขึ้น 300 ปรัญญาตรี 15000 พวกเด็กลูกจ้างทำงานไปเรียนไป พากันดีใจมีความหวัง ถึงคราวเอาเข้าจริง ถึงขั้นจบปริญามากลับไม่พอกิน อยากได้เหมือนเดิม เพราะค่าแรงยุคใหม่ นายจ้างจ่ายเต็มแต่ไม่มีเงินช่วยค่าที่พัก เบี้ยเลี้ยง บ้านเช่าแพง ค่าอาหารแพง ค่าเดินทางแพง ทำไงได้ คิดได้แต่ว่าจะมีท่านผู้นำขึ้นค่าแรงให้ ตอนนี้ท่านบอกรายได้ต่อหัวคนจีนสูงแซงคนไทย ไม่ต้องคิด ฝันอย่างเดียว อยากได้ ลืมแล้วสองสูง สามสูง ขาดทุนสูง ฟังไม่จบเพราะคนพูดๆไม่จบ ว่ารายได้สูงแล้วอะไรบ้างจะสูงด้วย ผมก็รออยู่เหมือนกัน ค่าแรง เอาแค่ว่าขึ้นเป็น 400 ผมจะขึ้นค่าเช่าห้อง ได้ยินว่าจีนค่าเช่าห้องเล็กๆเก่าๆอย่างต่ำยังเป็นหมื่น ทำไงล่ะ ผลแห่งกรรมของคนรู้น้อยไม่ทันเค้า
หลอกใครก็ไม่ได้ หากไม่เริ่มที่หลอกใจตัวเอง ฉันใด เป็นมือดีไม่ได้ หากไม่ตีนไวไปไม่เร็ว ขอสลับฉากบ้าง จะโพสต่อก็ยังรอดูว่า คุณมือดีทิ้งกระทู้ หรือ เปลี่ยนล็อกอินไปแล้วมั้ง ลองดูนะ เอาเรื่องที่เสื้อแดงชอบมาฝาก
