ช่วงนั้น ในบอร์ดเก่ายังมีกระเช้าบ็อกอยู่ จะเข้ามาช่วงเช้า ๆ ตั้งกะมืด ตี 4 คุยกะสมาชิกเก่า ๆ หลายท่าน ห่ะนั้น มะได้คุยเรื่องอัลไลเรย มีแต่เรื่องน้องน้ำนี่แหระ คุยกันมามะไหร่ มันจะมาซักที จำได้ว่าช่วงนั้น วุ่นวายชุลมุนไปหมด ช่างก่อสร้างบ่องเป็นช่างมา 30 ปี มะเคยเจอภาวะอัลไลแบบนี้มาก่อง ทุกอย่างขาดแคลนไปหมด ปูนเอย อิฐบล็อกอะไรเอย แถมกดราคาขายแพงหน้าเลือดอีกตะหาก ใครจะว่าอัลไลก้อไม่สน แถมไม่แคร์ด้วย ไม่ซื้อก็ไม่ซื้อดิ ธ่อออ จำได้ที่ว่าที่บ้านท่วมเอาคืนรอยต่อระหว่างวันที่ 2-3 พ.ย. ทั้งที่ก่อนหน้านั้น บางแค วัดรางบัวมันมาแร้ววว บ่ายวันที่ 2 ไปยืนบนสะพานใกล้บ้าน เห็นน้องน้ำเรยไกล ๆ ลิบ ๆ เป็นเงา ๆ ดีที่ไม่เข้าบ้าน เหลืออีกประมาณ 10 ซม. ถึงจะเข้าบ้าน แต่ในซอยข้างบ้านซึ่งพื้นที่ต่ำกว่า อาข้าพเจ้าถึงกะหนีไปอยู่บ้านแฟนเขาที่ระยอง อากงที่อยู่ซอยเพชรเกษม 96 ก็ต้องอพยพไปอยู่รีสอร์ตที่เมืิองกาญจน์ตั้งเกือบเดือน จำได้ว่าปีนั้นวันลอยกระทงที่น้ำจะขึ้นสูงสุดในรอบปีคือวันที่ 10 ถึงกระนั้นก็ยังมีคนมีกะจิตกะใจจุดพลุเล่นลอยกระทงอีกนะ
ซอยเพชรเกษม 81 หาซื้อน้ำดื่มไม่ได้เลยช่วงนั้น ดีว่าสำรองน้ำดื่มใว้พันกว่าลิต ไข่สดอีก 10 แผง กับเสบียงอีกเพียบ แต่ก็ไม่ได้ใช้ เอาไปแจกบ้านข้างๆ ตัวเองเผ่นไปเมืองแกว
พี่ apollo เขาคือเสือฟี หรือ phoebus ของน้องๆในกระเช้าบ๊อกซ์ ส่วนท่านเช คือพี่ นนที อะนะ จำปะกิตไม่ได้แล้ว 555+
สาหัสสากรรจ์สุดๆ กว่าจะไปและกลับจากที่ทำงานถึงบ้านได้ใช้เวลาตั้ง 2 ชั่วโมง รอฟังข่าวทุกวันว่าเขาจะหยุดงานเมื่อไหร่ สุดท้ายที่ทำงานก็ต้องประกาศหยุด แต่ฝายกันน้ำดันแตก แถมร้านค้าก็ไม่ขายของ เลยต้องหนีไปอยู่บ้านญาติที่อุดรธานี
ผมละขำตัวเอง จัดเตรียมทุกอย่างเท่าที่ทำได้ สุดท้ายซื้ออาหารไม่ทัน ทั้งบางเหลือกล้วยเหี่ยว ๆ หวีเดียว ร้านสดวกซื้อก็ปิดเพราะน้ำเข้า สุดท้ายต้องฝากท้องกับบ้านที่มีเรือ ของที่เทินไว้ก็ล้มสุดท้ายเสียหายหมด ดีที่ว่าสายไฟไม่แช่น้ำ ไม่งั้นละตายยกเรือน
อีกหนึ่งในประวัติศาสตร์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน นั่น คือ เกิดปรากฏการณบรรดารถต่าง ๆ หลากหลายยี่ห้อ หลากหลายประเภทที่พากันอพยพหนีน้องน้ำขึ้นไปจอดกันเป็นทิวแถวบนทางด่วน หรือสะพานลอยต่าง ๆ ทั้ง ๆ ที่มันผิดกฎหมาย ตร.ก็เตือนแร้ว แต่ก็ห้ามไม่ได้ เพราะใคร ๆ ก็ทำกัน
ผมอยู่กาญจนาภิเษก วันที่ 1 ส่งพ่อกับแม่ไปอยู่วังน้ำเขียว วันที่ 3 เริ่มมีเสียงแรงดันลมผุดที่ฝาท่อระบายน้ำ วันที่ 4 เริ่มมีน้ำดันขึ้นมาจากคลองภาษีเจริญเข้ามาตามท่อในหมู่บ้าน พอวันที่ 5 ระดับน้ำเริ่มสูงอย่างรวดเร็ว ตกบ่ายน้ำเริ่มเข้าบ้านจน 5 ทุ่มคิดว่าอยู่สู้ไม่ไหว ยืนอยู่ในตัวบ้านสูง 40 ซม. ถ้ายืนบนถนนนอกรั้ว ประมาณ 60-65 ซม. เลยต้องอพยพด่วนในคืนนั้นเลย หยิบกระเป๋าที่เตรียมไว้ล่วงหน้าหิ้วไป 1 ใบ ส่วนข้าวของทะยอยขนขึ้นชั้น 2 ตั้งแต่น้ำเริ่มท่วมแถวทวีวัฒนาแล้ว ก่อนหน้านี้เคยคิดว่าจะอยู่สู้กับน้ำท่วม อุตส่าห์ไปซื้อข้าวสารแมคโคร ซื้ออาหารแห้งเตรียมไว้ ตอนรีบออกก็ดับไฟสับคัทเอ๊าลงหมด แต่ลืมข้าวสารอาหารแห้ง จนปลายเดือน พ.ย. กลับเข้าบ้าน ราขึ้นเต็มตู้เย็น มอดขึ้นเต็มถุงข้าวสาร ประสบการณ์น้ำท่วม 3 สัปดาห์คราวนี้จะไม่ลืมเลยชั่วชีวิต เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอะเจอ ไม่ใช่ว่าในชีวิตไม่เคยเจอน้ำท่วม ตอนสมัยประถมยังจำได้ว่าโรงเรียนเลื่อนเปิดไปถึงเดือน ธ.ค. หลังจากนั้นก็เจอน้ำท่วมบ้างนาน ๆ ที ....... แต่ที่จะไม่ลืมก็คือ น้ำท่วมแบบไร้สาระโดยรัฐบาลโง่เขลาเต่าสถุน
ผมต้องเดินลุยน้ำเท่าเอวแถวบางเขน ไปดูบ้านและเอาข้าวไปให้หมาข้างถนน ที่ผมจับยัดเอาไว้ชั้นสองในบ้าน ทุกวัน ออกเดินทางโดยรถทหารแถวสะพานควายบ่ายโมง ไปเปลี่ยนรถการไฟฟ้าบ้าง รถขนรถสายพานลำเรียงบางแถวรัชโยธิน กว่าจะถึงจุดหมายก็แถวๆทุ่ม เวลาเจอไอ้โชคกับนางข้าวเหนียวนี้ มันจะมารอที่บันไดชั้นสอง เพราะชั้นหนึ่งน้ำท่วมถึงเข่า มารู้ที่หลังว่ามันฉลาดมาก จะขึ้นไปถ่ายกันบนดาดฟ้า เพราะหลักฐานเยอะมาก ผมก็มีหน้าที่จัดข้าวปลาให้มันกิน แล้วก็เดินสำรวจบ้าน กว่าจะเสร็จก็สามทุ่มกว่าๆ แรกๆก็มีรถวิ่งเข้าออกเยอะ รอไม่นาน แต่ผ่านไปอาทิตย์เดียวต้องรีบกลับเพราะรถอาสาหายหมด เหลือแต่รถทหารและนานเป็นชั่วโมงถึงจะมาคัน ไม่มีรายได้เลยช่วงนั้น เป็นอย่างนี้อยู่เกือบเดือน และหลังจากเหตุการณ์นั้นอีกหลายเดือนกว่าจะเข้าที ได้อะไรจากเหตุการนี้... ทางพระ...ชีวิตนี่ไม่เที่ยง ทางการเมือง.. เมื่อผู้ปกครองขาดความสามารถ (เอากันอยู่)..ประชาชนส่วนใหญ่รับทุกข์อย่างไร้สาระ
ผมยังจำวันที่ผมโทรขอความช่วยเหลือศปภ. แล้วโดนตอบกลับอย่างเย็นชาว่า แบบคุณยังไม่เรียกว่าวิกฤติหรอก เลยคิดจะสู้ต่อแต่น้ำยังสูงไม่หยุด ค่ำนั้นเลยต้องออกมา หนีไปชะอำเดือนกว่าๆ
ผมมีบ้านอยู่ 3 แห่ง บ้านผมเอง อยู่ย่านสวนหลวง ร.9 บ้านที่แม่ซื้อเอาไว้ให้เช่า ผู่ย่านลาซาล บ้านที่ซื้อมาใช้ทำออฟฟิศ อยู่บริเวณแยกอ่อนนุช-ศรีนครินทร์ พอรู้ว่า น้ำจะมาขนานใหญ่ ซวยล่ะสิ ปกติแต่ไหนมา น้ำมันต้องลงมาทางนี้ ถึงบ้านผมจะไม่เคยมีน้ำท่วมตั้งแต่อยู่มา แต่ก็ดูเหมือนจะมีความเสี่ยงไม่น้อย กรรมการหม่บ้าน จัดประชุมหารือ เตรียมการป้องกันกันเต็มที่ ดีที่ท่อระบายหมู่บ้านเป้นระบบปิด ก้เตรียมกระสอบทรายรอไว้ น้ำมา ก็ถมท่อกันเลย เพราะท่อเป็นทางน้ำอย่างดี ตัวบ้านก็สั่งกระสอบทรายเปียกๆ (หาได้แค่นี้) มากั้นหน้าบ้าน หลังบ้านไว้ ต้องเดินข้ามกระสอบทรายกันสนุกเชียวครับ เรี่ยวแรงจะแบบกระสอบทราบร่วม 5-60 ลูก มาจากไหนไม่รู้ ข้าวของเฟอร์นิเจอร์ ก็ยกขึ้นชั้น 2 หมด นั่งพื้นดูทีวีอยู่นานเหมือนกัน กระตู หน้าต่าง หาแผ่นพลาสติกมาปิด ติดเทปกาว กันไว้ชลอไว้นิดหน่อยก็ยังดีน่า ที่ออฟฟิศก็ทำเช่นนั้น เพราะหมู่บ้านอยู่ติดคลองประเวศ น้ำมา ถึงหมู่บ้านผมทันที ช่วงนั้น ซูเปอร์มาเก็ตเริ่มไม่มีของกินขายแล้ว ไปหัวหิน คนกรุงเทพไปตุนน้ำมาจากหัวหินกันเสียเยอะแยะ ขนข้าวของไปบริจาค ที่กรมทหารย่านสุทธิสาร ด้วยมาม่า อาหารแห้ง เท่าที่พอหาซื้อได้จากแมคโคร ขับรถไปดูๆ น้ำเริ่มเข้ามาจนถึงช่วงลาดพร้าวบนโทล์เวย์ เป็นภาพที่ไม่สามารถหาดูได้ง่ายๆ อีกแล้ว ในชีวิตนี้
ที่มาของข้ออ้างอำมาตย์สั่งกักน้ำ http://www.komchadluek.net/detail/2... เธ เธ•เธดเธ”เธ•เธฒเธกเธ เน เธณเน เธ•เน .html
เข้าใจครับ นายเวร ว่าน้ำท่วมสำหรับเมืองไทย มันเป็นเรื่องปกติ แต่การที่น้ำท่วมมโหฬาร คนตายไปแปดร้อยกว่า ความโง่เง่าในการจัดการของไอ้อีบรรดาควายๆ ที่นั่งกันอยู่ในสภา นั่นแหละ ที่ทำให้น้ำท่วมมันแหกทะเล่อไปขนาดนั้น เดี๋ยวนายเวรก็คงเอาประเด็นอำมาตย์สั่งปล่อยน้ำมาเล่นโชว์ควายอีกล่ะสิ กระทั่งคนเดือดร้อนจะเป็นจะตาย ไอ้นักการเมืองขาติสุนัข มันยังมีหน้ามาขโมยของบริจาค ทำตัวเป้นเปรต แย่งของทำบุญ ทำตัวเป็นสุนัข กัดกัน แย่งกันเอาของ เอาประโยชน์ให้ตัวเอง ว่านักการเมืองทำตัวสัดๆ แล้ว ขี้ข้าที่ตามมาแก้ตัวแก้ต่างให้นักการเมือง ทั้งที่ตัวมันเองก็เดือดร้อน ไม่รู้จะเรียกควายพวกนี้ว่าอะไรดี..
แหม เล่นแต่เรื่องแช่น้ำไม่แช่น้ำ เค้าเอาเรื่องโกง สันดานขี้ขโมยของ สส ควายแดงมาพูดกัน ไม่มีปัญญาหาอะไรมาเทียบแล้วเหรอ รู้นะ ว่าควายแดงมันเจ็บ น้ำท่วมบ้าน เดือดร้อนแสนสาหัส นายกได้แต่ไป ว 5 ที่ 4ss เสียจนฉ่ำแฉะ จาเอาอารายมาเล่นมันกลับดีน๊อออ นายเวรรู้มั๊ย วันที่ท่านอภิสิทธิ์ไปนั่งเรือเยี่ยมชาวบ้าน ดูแลสารทุกข์สุขดิบชาวบ้านน่ะ ท่านเป็นฝ่ายค้านนะเว้ย รัฐบาลที่รับผิดชอบ มึงไปสร้างถนนเข้าศูนย์อยู่น่ะ นายกที่ต้องรับผิดชอบน่ะ มันไปซั่มกะใครอยู่ก็ไม่รู้เว้ย ยิ่งมึงเอารูปอภิสิทะิ์มาแปะ มันยิ่งฟ้องอีปูนะเว้ย ว่าแต่ นายเวรได้ลองกินขี้แม่ปูดุรึยัง
ช่วงนั้น มีหลายปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นข่าวสารข้อมูลต่าง ๆ เกี่ยวกะน้ำท่วม และการใช้ชีวิตให้รอดพ้นวิกฤตมาให้ได้ เพราะข่าวสารข้อมูลต่าง ๆ ห่ะนั้นมันหลั่งไหลถาโถมกันมาเยอะมากกกก จนชนิดที่เรียกว่า Information overload ได้เรย ผู้คนก็สับสนเอาได้ ก็มีการเปิดเพจ เปิดเฟซบุ๊ค แชร์ข้อมูลอะไรกันต่าง ๆ นานา ง่ายสุดก็คือ อันนี้ อะนิเมชั่นง่าย ๆ อธิบายให้เข้าใจง่าย ๆ
