ก่อนจะเกิดก๊กเกิดเหล่าการเมืองอย่างฝังขั้วเหมือนทุกวันนี้ พวกเราเคยอยู่กันอย่างสงบสุขมาก่อน ต้นเหตุของปัญหามาจากปากท้อง ไม่ว่าใครก็ต้องการกินอิ่มและนอนเป็นสุข หากจะแก้ปัญหาก็ต้องแก้ตรงนี้ก่อน ปัญหาทุกวันนี้ติดที่ว่าความเกลียดชังได้ฝังรากลึกเข้าไปในตัวของทุกคนแล้ว มันเป็นเรื่องยากมากหากเราจะมองให้เห็นผู้อื่น เมื่อจ้องไปเราก็วาดภาพสวมทับพวกเขาไว้แล้ว เปรียบดังแม้ว่าคนมองตาดีก็ประดุจเหมือนคนตาบอด การที่จะเห็นผู้อื่นได้เราไม่ได้ใช้ตามอง
ก่อนคุยกันให้สบายอารมณ์ ขอถามเพื่อความเข้าใจ มุมมองของการเมือง ปัญหา ?????? - ปัญหาจากปากท้อง - ปัญหาความเกลียดชัง ตกลงจะคุยเรื่องอะไร ถ้าอยากคุยสบายๆ ควรหาทางแก้ไขปัญหาที่เป็นรูปธรรม สามารถทำได้ แต่ถ้าจะคอยพูดแต่สิ่งที่ไม่ดี คุยแล้วคงไม่สบาย ไม่ได้สาระอะไร ปัญหาเยอะแยะ พูดได้ไปเรื่อยๆ มาแก้ปัญหากันดีกว่า จริงไหม
คนเราท้องไม่อิ่มมันก็มีการโมโหและเกลียดชังกัน เรื่องทั้งหลายล้วนเกี่ยวข้องกัน แก้ก็ไม่ได้ด้วยการใช้มีดตัด
อ่านแล้วดูไม่น่าสบายอารมณ์เลย ท้องไม่อิ่มก็มีการโมโหและเกลียดชัง เอ่อ...อย่างนี้ถ้าเกิดในบ้านเพราะเป็นหน่วยเล็กสุด คงแย่แล้วละ ไม่อิ่มแล้วโมโหพอเข้าใจนะ แต่เกลียดชังนี่ เกลียดใครล่ะ พ่อ-แม่ ที่หามาให้กินไม่อิ่มเหรอ ดูเว่อร์ไปหน่อย แล้วเกลียดกัน ท้องอิ่มไหม มันเกี่ยวกันเพราะเอามาผูกติดกัน เคยได้ยินไหม "กินทีละคำ ทำทีละอย่าง แก้ไม่ได้ด้วยการใช้มีดตัด ก็ใช่ ปัญหาไหนเข่ใช้มีด ใช่ปัญญา ความคิด น่าจะดูสบายๆกว่าเนอะ
คนเรารู้จักเรียนรู้นะ แต่จะถูกผิดก็ว่าไปอีกเรื่องหนึ่ง ปัญหาเริ่มมาจากความหิว จะแก้ปัญหาก็ต้องทำให้คนอิ่ม แล้วคลายในสิ่งที่ผิด จากนั้นจึงโน้มนำในสิ่งที่ถูก
ใช่และไม่ใช่ ปัญหามาจากการที่บ้านเมืองไม่มีหลัก กฎหมายไม่ได้ใช้เพื่อให้เกิดธรรม หากบ้านเมืองมีหลัก และกฎหมายใช้เพื่อความเป็นธรรมแล้ว ก็ย่อมจะจัดการปัญหาที่ว่าได้
อ้าวปัญหา ไม่ได้มาจากเรื่องปากท้อง แล้วเหรอ คุยกันทีละเรื่องซิ ว่ากันเป็นอย่างๆไปอิฉันแก่แล้ว ต้องค่อยๆคิด ค่อยๆเคี้ยวจ้ะ
ขึ้นอยู่จะแก้ปัญหาที่ปมไหนก่อน เรื่องปากท้องเป็นเรื่องที่ต้องแก้ก่อน เรื่องการใช้กฎหมายและให้ความเป็นธรรมควรจะตามมาหลังจากนั้นเพราะหลังจากท้องอิ่มคนจะสงบขึ้น รู้ผิดถูกได้มากขึ้น
พูดง่ายๆก็คือ คนไม่รู้จักรักษาธรรมชาติที่มีอยู่ สมัยก่อนคนน้อย เมืองไทยข้าวปลาอาหารสมบูรณ์ คนมากขึ้นต้องใช้ ทรัพยากรมากขึ้น แต่ปัญหาจริงไม่ได้อยู่ตรงคนมากขึ้น มีคนโลภมากขึ้น ฉลาดมากขึ้นที่จะเอาเปรียบคนที่รู้น้อยกว่า กับคนที่คิดว่าธรรมชาติคือสมบัติส่วนตัว อย่าบอกเลยว่ากฎหมายไม่เข้มแข็ง คนต่างหากที่ไม่เข้มแข็งพอกับเศษเงิน เพียงเล็กน้อย เขาคงลืมไปว่าท้ายที่สุด ลูกหลานเขานั่นแหละที่ต้องมาทนอยู่กับการเปลี่ยนแปลงที่เลวร้าย คนมีหน้าที่แต่ไม่ทำหน้าที่ ปัญหาทุกอย่างมันกลายเป็นลูกโซ่ ที่คุณตัดมันไม่ได้ เพราะทุกอย่างเกี่ยวพันไปหมด คุณจะตัดตรงไหนล่ะ ตัดตรงคนชั่วแหละตรงจุด แต่ชั่วเยอะไปหมด
ไม่มี หรือคุณไม่สนกันแน่ครับ อ่านมาตลอดสิ่งที่คุณพยายามคือให้คนเราปล่อยกิเลศออกมา อยากกิน ต้องได้กิน อยากมี ต้องมีให้ได้ ยังงั้นคนเราจะต่างจากสัตว์ตรงไหน แล้วที่สำคัญหยุดพาดพิงสถาบันซักที ไอ้เป-รตเอย
ตัดที่ความชั่ว หากอยากตัดปัญหาต้องตัดที่ความชั่ว เพราะคนไม่ได้เลวไปหมดและไม่ได้ดีทั้งหมด มีคนก็มีดีมีเลว ถ้าไม่เข้าใจตรงนี้ จะติดฝุ่นบังตาว่าตนอยู่เหนือโลกไปเสีย การตัดที่ถูกต้องคือตัดความชั่ว ไม่ใช่การตัดชีวิต
อ๊าวว. ยังไม่ได้บอกสักคำ ว่าตัดชีวิต อย่าเอาคำพูด หรือความคิดเพียงแค่นิดเดียว ไปต่อยอดความคิดซิ ดิฉันแน่ใจว่าตัวเอง เจอคนทั้งดี ทั้งเลว มากกว่าคุณแน่นอน แล้วตรงไหนที่ว่าไม่เข้าใจ ความชั่วมันไม่มีตัวตน จะตัดปัญหา ก็ต้องไปจัดการที่คนทำความชั่ว เอาออกจากสังคม อย่างคุกไง อีกอย่าง จขกท บอกว่าอยากคุย แต่ทำไมเรารู้สึกว่าคุณยัดเยียดความคิด อย่าเลย เราไม่ชอบ ทุกคนมีเหตุผล แต่เหตุผลก็ใช่ว่าจะถูกหรือผิดเสมอไป เราไม่เคยเหมารวม บางคนอาจดีกับคนนึงและอาจร้ายกับอีกคน แต่เราก็ตัดสิน ไม่ได้ไม่ใช่หรือว่าเขาดี หรือเลว ตราบใดที่เขาไม่ได้ทำร้ายสังคม ก็คงพอทนๆได้ เวลาเขียนอยากให้พูดเป็นเรื่อง อย่าให้กระจาย ก็เข้าใจเด็กรุ่นใหม่ไม่ได้เรียนเรียงความ เลยรวมความคิดให้เป็น เรื่องเดียวไม่ได้ มันคอยแต่จะเป็นคนละเรื่องเดียวกัน
ต้องดูว่าการที่เขาเป็นโจรเป็นขโมยเกิดจากเหตุอะไร การลงโทษต้องทำให้หลาบจำและไม่อยากทำต่อ พูดถึงงานทำไมต้องทำงาน คนเรามีหน้าที่แค่ทำกิน กับหน้าที่ทำให้คนอื่นเขาทำกินได้ จะต้องทำงานเหมือนทาสไปทำไม อิสระควรมีแก่ผู้คนทั้งหลาย
ตรรกะป่วยมาก รักอิสระมากก็อย่าร้องเวลาหิว เพราะตอนคนอื่นทำมาหากิน กลัวต้องเป็นทาส เอาเถอะ ไชโยให้กับอิสรภาพ(แบบของคุณ) แล้วกัน
