สืบเนื่องจากกระทู้นี้......กรณีดราม่าการใส่ฮิญาบของนิสิตพยาบาล <<<คลิก>>> ตลอดเวลาที่่ผ่านมายอมรับครับว่า ผมเองก็ไม่ใช่คนรู้เรื่องราวอะไรเกี่ยวกับศาสนาหรอกนะบทบัญญัติของศาสนาอิสลาม ดี ๆ มีหลายข้อ แต่ไม่เข้าใจว่า ทำไมไปยึดติด ให้ความสำคัญบางข้อมากเกินไป เช่น ห้ามแต่งงานกับคนนอกศาสนา บางคนไปแต่งกับคนศาสนาอื่นถึงกับถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้าน หรือ ถ้าเป็นบางประเทศนี่การออกจากอิสลามคือความตายเลยทีเดียว ทำสงครามศักดิ์สิทธิ์เพื่อปกป้องดินแดน เห็นด้วยกับการปกป้องดินแดน ปกป้องสิทธิของตนเอง แต่ก็อย่าลืมว่าแม้แต่ศาสนาคุณก็ไปแย่งดินแดนชาวบ้านเขามาเช่นกัน อย่างเมื่อก่อนศาสนาพุทธรุ่งเรืองในอัฟกา ชาวมุสลิมก็บุกยึดทำลายจนไม่เหลือซาก แล้วถ้าศาสนาอื่นที่เขาเคยรุ่งเรืองมาก่อนในดินแดนต่าง ๆ เกิดประกาศสงครามศักดิ์สิทธิ์ขึ้นมาบ้าง คิดว่าประเทศนั้นมันจะสงบสุขไหม ศาสนาคุณเกิดทีหลังเขาแต่ทำไมกลับไม่เห็นหัวศาสนาอื่นบ้าง มุสลิมทุกคนคือพี่น้องกัน ความเป็นพี่น้องกันไม่ได้หมายความว่า น้องหรือพี่ทำผิดแล้วยังจะต้องเข้าข้างกันเสมอไป แต่นี่ไม่รู้ถูกหรือผิด กูเข้าข้างไว้ก่อน ไม่ว่าเรื่องไรเกิดขึ้นก็พร้อมที่จะดึงเข้าโหมดศาสนาตลอด จนบางเรื่องนี่แทบจะลืมเรื่องความเป็นชาติของตนเองไปเลย เดี๋ยวก็ โรฮิงญา เดี๋ยวก็ อุยกูร์ แล้วก็กรณีดราม่าต่าง ๆ ขออภัยทุกท่าน โดยเฉพาะท่านที่เป็นพี่น้องมุสลิมหากใช้ถ้อยคำใดรุนแรงไป ถ้าแอดมินเห็นว่าไม่เหมาะสมและอาจทำให้เกิดความแตกแยกก็ลบได้เลยครับผม ไม่ได้มีอะไรแค่อยากระบายเท่านั้น สิ่งที่เขียนเป็นความเห็นส่วนตัวล้วน ๆ อาจมีอคติบ้างจากความน้อยเนื้อต่ำใจ
ผมเคยเรียนวิชาศาสนาเปรียบเทียบ ในมุมมองของผม ศาสนาอิสลาม เขาเพิ่งเกิดใหม่(กรณีเทียบกับศาสนาพุทธ) ดังนั้นผมว่าข้อบังคับ กฏระเบียบหลายๆอย่าง เขาจึงเข้มงวดกว่าศาสนาพุทธ เพื่อให้มีสมาชิกเยอะๆ เพื่อให้เกิดความสามัคคีในหมู่สมาชิก และไม่ให้สมาชิกหันไปนับถือศาสนาอื่น ข้อบังคับบางอย่างจึงแปลกแยกจากพุทธ ถ้าเทียบเป็นการค้า ก็เหมือนพยายามรักษาฐานลูกค้าเดิมเอาใว้ และพยายามหาลูกค้าใหม่เพิ่มให้มากที่สุด ปล.ถูกหรือผิดผมไม่ทราบหรอกแต่เป็นมุมมองของผมเอง ส่วนการใช้ความรุนแรงนั้น ผมว่าเกิดจากสมาชิกสายสุดโต่งทำกันเอง ไม่ใช่คำสอนของศาสนาที่แท้จริง
ผมเป็นชาวพุทธศาสนานะครับ นับถือแบบเลื่อมใสจริงๆ ทุกศาสนาย่อมมีการล้าสมัยกันได้ หากศาสนิกชนรู้จักที่จะเลือกเฟ้น คำสอนที่เป็นแก่นของศาสนา นำไปปรับใช้กับชีวิตในยุคปัจจุบันได้แล้ว ศาสนาก็จะคงอยู่ตลอดไป แก่นคำสอนของทุกศาสนา มันไม่คำว่าล้าสมัยหรอกครับ ส่วนที่เป็นกระพี้ก็ต้องรู้จักวางเฉย ไม่ถือเอาเป็นสาระสำคัญ ก่อนจะรู้ว่าอะไร เป็นแก่น อะไรเป็นกระพี้ ต้องเปิดโอกาสให้ศาสนาถูกวิจารณ์ได้ก่อน แต่ในวิถีปัฎิบัติของอิสลามคงทำได้ยากครับ เพราะจะกลายเป็นการดูหมิ่นศาสนาเค้า อันที่จริงศาสนาอื่น ก็มีปัญหาเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ไม่ค่อยรุนแรงเหมือนอิสลาม
เคยคุยกับคนอิสลาม เขาบอกว่า เพราะศาสนาอื่นไม่เข้มแข็งเอง ไม่ใช่ความผิดของอิสลามที่มีศาสนิกที่ยึดมั่นในการปฏิบัติดีกว่า
การที่หญิงมุสลิมเข้าเรียนพยาบาลมีมาตั้งนานแล้ว ไม่เคยมีปัญหาอะไร ผมมองว่าทุกวันนี้เป็นเพราะผู้ใหญ่ลงมาผสมโรง เลยทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ ที่สำคัญคือ บทบาทของผู้ใหญ่ในบ้านเมือง คงต้องทบทวนตนเองให้มากกว่าที่เป็นอยู่
ผมขอข้ามเรื่องความเลวร้ายของทุกศาสนา ที่ผิดตรงคนนำไปใช้ก็แล้วกันครับ ผมมีน้องพึ่งรู้จักคนนึง เป็นหญิงสาว เธอเป็นคนที่ค่อนข้างให้ความสำคัญกับความเชื่อและการปฏิบัติ ทางศาสนา แรกสุด เธอเป็นชาวพุทธครับ แล้วจึงเปลี่ยนไปเป็นคริสต์ เมื่อลองศึกษาดู หลังจากนั้น เธอก็ลองศึกษาอิสลามดู ปรากกว่า เป็นที่พอใจ จนเธอหันมานับถืออิสลาม และปฏิบัติค่อนข้างเคร่ง ผมมารู้จักเธอเอาตอนที่เธอเป็นอิสลามแล้ว ตามความเป็นพุทธที่ไม่เคร่งอะไรแบบผม ผมคิดเอาเองว่า การไปนับถืออิสลาม เป็นเรื่องยากเย็นมาก เพราะความเคร่งครัด กฏ ข้อห้ามหลายๆ อย่าง ที่คนอย่างผม ไม่มีวันจะสามารถทำได้แน่ๆ ผมเลยถามไปว่า คิดยังไง ที่เปลี่ยนไปถืออิสลาม เพราะอิสลาม เมื่อเปลี่ยนมาถือแล้ว จะเปลี่ยนอีกไม่ได้ เธอบอกว่ายินดี เพราะศึกษาดูแล้ว มันดีสำหรับเธอจริงๆ และไม่เป็นปัญหาในการปฏิบัติแม้แต่น้อย หากการปฏิบัตินั้น มาจากหัวใจที่อยากทำ ข้อเสียของแต่ละศาสนา คือการอ้างศาสนา ในการกระทำใด ที่อาจเป็นการปฏิบัติที่เลวร้ายเสียมากกว่า ดังที่เรารู้กัน
เคยอ่านจากที่ไหนสักที่ เขาบอกว่าอิสลามห้ามสงสัยในพระเจ้า และการสงสัยคำสอนของพระเจ้าก็คือสงสัยในพระเจ้า เพราะฉะนั้นอิสลามจึงไม่มีการปรับปรุงเปลี่ยนแปลง แต่จะพยายามเปลี่ยนคนอื่นให้เข้ากับตัวเองแทน
ผมเชื่อมั่นในพุทธปรัชญา100% และเชื่อว่าความวุ่นวายความรุนแรงที่มีสาเหตุจากความศรัทธาในศาสนาหรือลัทธิที่แตกต่างกันเป็นธรรมะของโลกจะดำเนินไปไม่รู้จบสิ้น ใครหลุดพ้นไปได้ก็หลุดพ้นไป ใครที่ไม่รู้จักการละวางก็จะยังเวียนว่ายกันต่อไป จะมีพวกสติเฟื่องคิดจะให้ศาสนาตนครองโลกอยู่เสมอแต่ไม่มีวันที่ศาสนาหนึ่งศาสนาใดจะครองโลกได้ ไม่ว่าด้วยสันติวิธีหรือด้วยกำลัง ต่อให้มีศักยภาพมากแค่ไหน เมื่อถึงเวลาหนึ่งคนในศาสนานั้นจะแบ่งแยกและเข้าประหัตประหารกันเอง ความจริงตัวอย่างก็มีให้เห็นอยู่แต่ความเป็นfanaticของศาสนานั้นรุนแรงจนบดบังเหตุผลจนหมดสิ้น ไม่ต้องไปคิดเปลี่ยนโลกให้ปวดหัวครับ สำหรับผมการละวางเท่านั้นที่เป็นทางออก
ศาสนาทุกศาสนา สอนให้ คน เป็น คนดี เรื่องการศึกษา การทำงานเพื่อความเหมาะสมความสะดวกในการปฎิบัติงาน เช่นการทำงานด้านเครื่องจักร ให้ถอดแหวน คุมเครื่องจักรแกนหมุน ให้ตัดผมตัดเล็บสั้น คนมาสมัครรักสวยรักงาน ก้อต้องถาม ถึงอยากทำ ก้อต้องทำตามกฏ เมื่อเอาโยงกัน ก้อเกิดความคัดแย้งได้
ผมฟังวิทยุช่วงเช้ารายการหนึ่ง มีคุณผู้หญิงมุสลิมคนหนึ่งโทรฯเข้ามาพูดเรื่องเดือนถือศีลอด เธอชื่นชมชาวมุสลิมที่ทำให้ท้องถิ่นงดงามด้วยความสันติสุขจากพี่น้องยึดถือปฏิบัติกันในเดือนนี้ ผู้ดำเนินรายการก็อวยกันใหญ่ ผมก็งงๆ ในหนึ่งปีคนที่สร้างความรุนแรงสิบเอ็ดเดือนกับคนที่พยายามรักษาสันติสุขหนึ่งเดือนเป็นกลุ่มเดียวกัน แต่ผู้จัดรายการกลับวางเฉยกับความรุนแรงสิบเอ็ดเดือนและชื่นชมสันติภาพเพียงหนึ่งเดือนนั้น นี่โลกมันหมุนกลับทางหรืออย่างไร
เรื่องหนึ่งที่อึดอัดคือห้องละหมาดตามอาคารต่างๆ ผมสงสัยว่าทำไมไม่ทำห้องสำหรับศาสนาอื่นบ้าง เช่นพุทธ คริส ซิกข์ หรือกระทั่งฮินดู ผมว่าควรมีคนไปร้องศาลปกครองเรื่องการเลือกปฎิบัติ อนึ่ง ศาสนาอื่นไปใช้ห้องละหมาดเขาโกรธนะครับ บางประเทศจับติดคุกที่เดียว (จากข่าวชาวพุทธใช้ห้องละหมาดสวดมนต์ เจ้าโรงแรมชาวมาเลถูกจับฐานอนุญาติ) http://pantip.com/topic/30840550 กลับกันถ้าครูโดนจับเพราะอนุญาติให้นักเรียนละหมาดในโรงเรียนวัด? ถ้าเป็นที่ไทยเราคงโดนด่ากระจาย อย่างที่อังกฤษหฎหมายเขาชัดเจน จึงต้องจัดไว้แบบห้องรวมที่ทุกศาสนาสามาถปฎิบัติศาสนกิจ(แต่นักศึกษามุสลิมไม่ยอม) http://muslimbangkok.igetweb.com/index.php?lite=article&qid=424759 ถ้าประเทศไทยจะมีห้องละหมาดในอาคารต่อไปก็ควรมีให้ครบทุกศาสนา ไม่อย่างนั้นจะเป็นการเลือกปฎิบัติ http://pantip.com/topic/32491544 สงสัยต้องเสียงปืนแตกโดยอ้างศาสนา รัฐจะได้หันมาเอาอกเอาใจ กลับกันการเอาใจไม่ทำให้ชายแดนใต้สงบ เพราะเขาเรียนรู้ว่า"ยิ่งทำตัวเยอะ"ยิ่งได้
เวลามีปัญหาเรื่องส่วนตัวที่ไหนก็แล้วแต่ บอกมุสลิมเป็นพี่น้องกัน แต่พอมีปัญหาการรับผู้ลี้ภัย บอกเป็นเรื่องภายในของแต่ละประเทศจัดการไม่ขอยุ่งเกี่ยว แค่การบิดเบือนศาสนาเล็ก ๆ น้อยก็อาจเปรียบเสมือนการติดมีดให้กับโจร
เดี๋ยวนี้บางคนที่เคยนับถือศาสนาก็ผันตัวเป็นเอทิสต์(ไม่เชื่อพระเจ้า) และอศาสนิกชน(ไม่นับถือศาสนาใด) บ้างก็เพราะคำสอนในศาสนาไม่ตอบโจทย์ชีวิตตัวเอง หรืออยากเอาคำสอนที่ถูกจริตบางอย่างของแต่ละศาสนามาประยุกต์ใช้ในชีวิต คิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ บรรลุนิติภาวะแล้ว นับถือตัวเองก็ได้ ผมก็คิดว่า การไม่เลือกก็คืิอการเลือกอย่างหนึ่ง เพราะชีวิตคนมันต้องเลืิอกอยู่แล้วทุกเรื่อง ส่วนคนต่อต้านศาสนา ก็ทำให้สังคมแตกแยกได้เพราะการใช้ hate speech
ในอดีตศาสนาคริสต์ก็ทำครับไม่ใช่เฉพาะศาสนาอิสลาม ปัจจุบันศาสนาคริสต์ ใช้เพื่อการโน้มน้าว ก้าวก่าย สืบความลับ แบบเนียนๆซะมากกว่า ใช้ความรุนแรง แต่ของพุทธยังไม่เคยอ่านเจอ ว่าทำแบบอิสลามหรือคริสต์บ้างไหม ถ้ามีแบบหลอกให้ฝังหัวเพื่อเอาประโยชน์ ก็ธรรมกายนั่นเอง แต่อันนั้นผมถือว่าไม่ใช่พุทธ(พุทธปลอมๆ)
ผมขอออกความเห็น ในความคิดเห็นส่วนตัว ทุกท่านก็ทราบ ศาสนาทุกศาสนาแก่นแท้แล้วสอนให้คนเป็นคนดีทั้งนั้น ขอเน้นที่อิสลาม อดีดกาลที่ผ่านมา ความรุนแรงไม่ค่อยเกิดมากเหมือนสมัยนี้ แต่ช่วงหลัง ประเทศอิสลาม โดยเฉพาะแถวตะวันออกกลาง โดนรังแกและล่วงล้ำจากชาติตะวันตก โดนกระทำด้วยความรุนแรง เกิดความแค้นสะสม และต้องการตอบโต้หรือล้างแค้น จึงมีการชักนำหรือจูงใจคนของตัวเอง โดยเอาศาสนาเป็นสื่อ การอ้างหลักการทางศาสนาเลยบิดเบี้ยว เพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้คนของตัวเองฮึกเหิม อีกทั้งความก้าวหน้าของสื่อ และความเป็นคนรุ่นใหม่ ที่หัวรุนแรงและชอบความรุนแรง จากจุดเริ่มต้นจากการโดนรังแกและเกลียดชัง เริ่มขยายไปถึงระดับจะครองโลกทีเดียว ถามว่าคนในศาสนาเดียวกับพวกเขารู้มั๊ย ว่าคนรุ่นใหม่ทำศาสนาบิดเบี้ยว ตอบได้เลยว่ารู้ แต่ทำเฉย เช่นเดียวกับความรุนแรงในสามจังหวัดไต้ของเรา เคยมีใครออกมาต่อว่าและต่อต้านบ้างมั๊ยครับ พอแค่นี้ละครับ ว่าจะเขียนเยอะกว่านี้ แต่ไม่เอาดีกว่า ผิดพลาดหรือไม่เหมาะสมอย่างไร ทักท้วงและติติงได้นะครับ
ในอดีต ไทยพุทธ ไทยมุสลิม มีน้ำใจต่อกัน ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายมองภาพรวมในการอยู่ร่วมกัน ตัวอย่างจากบทความ ไทยพุทธ คนหนึ่งในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ จนกระทั่งภูมิคุ้มกันนี้อ่อนแอลง วิกฤติความสัมพันธ์ไทยพุทธกับมุสลิม วิกฤติความสัมพันธ์ระหว่างไทยพุทธกับไทยมุสลิม มะนอนิง สาและ* จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ นับวันยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ โดยไม่มีสัญญาณในทางที่ดีขึ้น เพื่อประกันให้ชาวบ้านเกิดความมั่นใจและวางใจในความปลอดภัย ต่อชีวิตและทรัพย์สิน นอกจากจะหวาดกลัวต่ออันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ ความรุนแรงยังส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตรวมทั้งความสัมพันธ์ของผู้คนที่เคยอยู่ร่วมกันมาอย่างสงบสุขอีกด้วย ข้าพเจ้าเคยหลับตาแล้วย้อนอดีตเราอยู่กันอย่างไร แล้วลืมตาดูปัจจุบันมันเกิดอะไรขึ้นกับพี่น้องในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ความสัมพันธ์ความมีน้ำใจในอดีตที่คนส่วนใหญ่กำลังถามหา มันหายไปไหน ความสัมพันธ์งดงามในอดีต ในอดีตชาวไทยพุทธ มุสลิม จีน เคยอยู่ร่วมกันมาอย่างสงบสุข มีกิจกรรมภายในหมู่บ้านก็จะช่วยเหลือกันเสมอมา เช่นประเพณีบูชาชายหาดที่ไทยพุทธ มุสลิมในชุมชนชายทะเลมักจะปฏิบัติกันเป็นประจำทุกปี เพราะชาวบ้านมีความเชื่อว่าสิ่งเลวร้ายต่างๆ จะมากับกระแสลมและกระแสน้ำ ฉะนั้นชาวบ้านจะทำกิจกรรมประเพณีบูชาชายหาด ยกตัวอย่างที่บ้านดาโต๊ะ ชาวบ้านทั้งพุทธมุสลิมจาก รอบอ่าวปัตตานีเช่นบ้านกะดี ,ปานาเระ ,บางปู บานา โต๊ะโสม เป็นต้น จะทำเรือตอเลาะบาลอ (ตอเลาะแปลว่าผลัก บาลอแปลว่าภัยพิบัติต่างๆ ความหมายรวมหมายถึงผลักดันสิ่งชั่วร้ายให้ออกไป) สำหรับชาวมุสลิมจะมีการละหมาดฮายัดสวดดุอาห์ (สวดขอพร) ให้พ้นจากภัยพิบัติ ส่วนไทยพุทธก็จะมีพระสวดมนต์ ชาวบ้านบางคนพูดติดตลกว่าสมัยก่อนตามภูเขาและชายหาดจะทำพิธีไล่สิ่งชั่วร้ายต่างๆ แต่ปัจจุบันผู้คนนำเอาสิ่งเลวร้ายเข้ามาเช่นเอาผู้หญิงมาทำมิดีมิร้าย (ข่มขืนหรือมีความสัมพันธ์ทางเพศก่อนแต่งงาน) ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิดหลักการของศาสนา จึงเป็นเรื่องที่จะต้องได้รับการตอบแทนของพระเจ้า (บุญคุณที่พระเจ้าให้มานั้นเสมือนดังเม็ดฝนที่โปรยลงมาบนพื้นดินที่กินบริเวณกว้าง) ประเพณีเหล่านี้เคยเกิดขึ้น และมันกำลังจะหายไปอย่างช้าๆ สมัยเด็กๆ ข้าพเจ้าเคยเห็นคนจีน มาเช่าที่ดินของคนมุสลิมที่บ้านละแอ อำเภอยะหา เพื่อทำการเกษตร และข้าพเจ้าก็เคยปั่นจักรยานมาดูหนังที่วัดหน้าถ้ำในงานบวช ในขณะเดียวกันเวลาคนมุสลิมมีงานบุญของมัสยิดคนไทยพุทธช่วยบอกเพื่อนๆ ที่เป็นไทยพุทธด้วยกันไปงานของมัสยิด บางคนก็จะบริจาคสิ่งของต่างๆ เช่นปลา ข้าวสารเป็นต้นอย่างกรณีที่บ้านท่าด่าน ตำบลตะโละกาโปร์ อำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานีที่ข้าพเจ้ามีโอกาสได้พูดคุยกับไทยพุทธคนหนึ่ง เขาเล่าว่าในหมู่บ้านของเขาจะอยู่รวมกันทั้งไทยพุทธและมุสลิม ไม่เคยมีปัญหาเวลามุสลิมจะจัด กิจกรรมงานบุญของมัสยิดทั้งครอบครัวของเขาจะไปช่วย เชิญพรรคพวกมาร่วมงาน และบริจาคเงินเพื่อสร้างมัสยิด ที่ข้าพเจ้าเคยเห็นในงานบุญมัสยิดจะมีผู้ร่วมงานทั้งโต๊ะครู โต๊ะอีหม่าม พระและเจ้าอาวาสมาร่วมงานกัน ที่บ้านปียา อำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานี ก็เช่นกันเวลามุสลิมเจ็บไข้ได้ป่วยก็จะไปขอข้าวก้นบาตรของพระมารักษา (วัดปิยาราม) มุสลิมเองก็เช่นเดียวกัน เวลาเจ้าอาวาสจะทำความสะอาดวัดก็จะมาช่วย เช่น ถางป่า เป็นต้น (ที่ไม่กระทบกับข้อบัญญัติของศาสนา) กิจกรรมเหล่านี้มีทุกพื้นที่ ที่ไทยพุทธ มุสลิม อยู่ร่วมกัน ส่วนที่บ้านบางตาวา อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี มุสลิมล้วนๆ จะดูแลวัด จะมีชุด ช . ร. บ. (ชุดรักษาและป้องกันหมู่บ้าน) และชาวบ้านรับผิดชอบ ถ้าเราไปถามว่าวัดใครชาวบ้านที่เป็นมุสลิมจะตอบว่าวัดเรา (วัดกีตอ) มีชาวบ้านคนหนึ่งกำลังจูงวัวแล้วเพื่อนถามว่าจะไปไหน คนที่จูงวัวตอบว่าจะไปผูกวัวใกล้กับ “วัดกีตอ” ในปัจจุบันที่บ้านบางตาวาความสัมพันธ์ระหว่างกันยังคงเหมือนเดิม ข้าพเจ้าเคยถามอดีตผู้ใหญ่บ้านบางตาวานายเจ๊ะปอ สาแม (ปัจจุบันเป็นหัวหน้าคณะลิเกฮูลูแหลมทราย) ว่าทำไมมุสลิมมีความรู้สึกว่าวัดเป็นของเรา เขาตอบว่าเพราะเราอยู่กันมานาน เหมือนเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ที่มีความหลากหลายด้านวัฒนธรรม เวลาพระไม่ออกมาบิณฑบาตชาวบ้านรู้สึกว่ามันขาดเสน่ห์ บางคนถามว่าพระไปไหนหรือว่าไม่สบาย นายเจ๊ะปอ สาแม เล่าอีกว่าในหมู่บ้านบางตาวามีไทยพุทธไม่กี่ครัวเรือน มีคนจีน 3 ครอบครัว นายเจ๊ะปอเคยไปถามคนจีนว่ารู้สึกกลัวไหมที่อยู่ในหมู่บ้านที่เต็มไปมุสลิม ได้รับคำตอบว่าไม่กลัวเขาคิดว่าเป็นญาติกัน แต่สิ่งที่กลัวก็คือมือที่สามจะมาก่อความวุ่นวายให้เกิดความหวาดระแวงภายในหมู่บ้าน หมู่บ้านนี้จะมีการประชุมทุกๆ เดือนแล้วลงมติว่าถ้าเกินเวลา 4 ทุ่มบุคคลภายนอกห้ามเข้าในหมู่บ้านไม่เว้นแม้จะเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ ถ้าจะเข้าในหมู่บ้านต้องมารายงานให้คนในพื้นที่ที่เกี่ยวข้องรับทราบ เช่น ช .ร. บ. อ. บ. ต. ผู้ใหญ่บ้าน เป็นต้น ความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับความสัมพันธ์ที่เปลี่ยนไป ที่ข้าพเจ้าพยายามเล่าเหตุการณ์ที่บางตาวาและพื้นที่อื่นๆ เพื่อที่พวกเราทุกคนตระหนักว่าจะต้องรับผิดชอบต่อบ้านเมืองรวมกัน หลังจากที่ความรุนแรงยังมีต่อเนื่อง บรรยากาศที่ประทับใจที่เคยมีมาในอดีตกลับกลายเป็นความหวาดระแวง สับสน ทำให้ข้าพเจ้าเองรู้สึกกลัวต่อเหตุการณ์อย่างบอกไม่ถูกเวลาข้าพเจ้าจะกลับไปเยี่ยมแม่ที่จังหวัดยะลา ปกติข้าพเจ้าจะไปทางลัด คือต้องผ่านหมู่บ้านไทยพุทธ (บ้านยุโป) หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่ผู้หญิงถูกฆ่าแล้วเผาทำให้ข้าพเจ้าไม่กล้าไปแถวนั้นรู้สึกว่าไม่ปลอดภัย และเพื่อนๆ ที่เป็นมุสลิมและพุทธไม่ให้ข้าพเจ้าผ่านเส้นทางนั้นเวลากลับบ้านที่ยะลา แม้ว่าปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหาเฉพาะพื้นที่ แต่เราอย่าไปมองข้ามยิ่ง ปล่อยไปนานวันมันจะกระทบไปสู่ในพื้นที่อื่นๆ อย่างกรณีของข้าพเจ้าถ้าคิดแบบผิวเผิน ทำไมข้าพเจ้าต้องกลัวคนที่ยุโปด้วยทั้งๆ ที่ข้าพเจ้าเป็นคนสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ด้วยกัน ถึงแม้ว่าปัญหาระหว่างไทยพุทธและมุสลิมนั้นจะเกิดขึ้นในบางพื้นที่ก็ตาม เราต้องไม่ลืมว่าทุกคนมีญาติ มีเพื่อนแถมมีปากที่จะบอกเล่าสู่กันฟัง ข่าวที่เล่าปากต่อปากบางครั้งยังเร็วกว่าเครื่องบินและยังทำให้คนธรรมดาเป็นเทวดาก็ได้ นี่แหละที่ข้าพเจ้าเป็นห่วงและเป็นสิ่งที่น่ากลัว ข้าพเจ้าคิดว่าสักวันหนึ่งเป้าหมายของกลุ่มคนวางไว้จะถึงเส้นชัย ถ้าหากพวกเราไม่มีกระบวนการการมีส่วนร่วม และหาแนวทางแก้ปัญหาร่วมกัน เมื่อเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมาข้าพเจ้าไปงานศพญาติเป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านโดนยิงเสียชีวิตที่บ้านคลองหงส์ อำเภอรือเสาะ จังหวัดนราธิวาส ข้าพเจ้าได้พูดคุยกับแม่ผู้ตายว่าจริงๆ แล้วไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ฆ่าลูกของเขา ทำไมคนไทยพุทธที่เคยดีกัน เคยไปมาหาสู่กันไม่มางานศพลูกของเขาแต่เขาไม่คิดว่าไทยพุทธเป็นผู้ฆ่า ที่เขาไม่มางานศพอาจจะกลัวก็ได้ นี่แหละคือความหวาดระแวง ที่เราต้องทำความเข้าใจให้มาก ต้องไม่ลืมว่ามือที่สามเป็นคอยสังเกตเราอยู่ทุกเรื่อง ถ้าเขาสังเกตกรณีนี้เป็นอย่างอื่น ถามว่าอะไรจะเกิดขึ้นเรื่องส่วนตัวอาจจะกลายเป็นปัญหาระหว่างคนพุทธกับ มุสลิม หรือเป็นประเด็นเรื่องศาสนาเพื่ออำพรางคดี จึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไม่มุสลิมที่บ้านธารโต บ้านตะเนาะปูเต๊ะ อำเภอบันนังสือตา จังหวัดยะลา และไทยพุทธที่บ้านบากง อำเภอรือเสาะ จังหวัดนราธิวาส ติดประกาศ หน้าบ้านว่า “ขายบ้านพร้อมที่ดิน” หรือในกรณีที่ อำเภอยะหาที่มีการยิงชาวบ้านในมัสยิด ยิงชาวบ้านในร้านน้ำชาที่บันนังสาเรง จังหวัดยะลา และในพื้นที่อื่นๆ สร้างความแปลกใจกับชาวบ้านว่าใครกันแน่ที่กระทำอย่างเลือดเย็นแบบนี้ถ้าถามชาวบ้านที่เป็นมุสลิมว่าใครคือโจร แน่นอนเขาตอบว่าไม่ใช่ การกระทำของมุสลิมที่มีอีหม่าน (ศรัทธาต่อพระเจ้า) ถ้ามันทำจริงๆ ถามว่าจะได้อะไร นอกเสียจากได้คำสาปแช่งมากกว่ายกย่องว่าเป็นฮีโร่ในดวงใจ ในขณะเดียวกันที่มีเหตุการณ์ยิงพระสงฆ์หรือยิงวัด คนไทยพุทธก็ไม่เชื่อว่าไทยพุทธด้วยกันเป็นผู้กระทำ ทั้งที่ในความเป็นจริงเราก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าโจรตัวจริงคือใคร
ในความคิดของข้าพเจ้าใครที่ทำให้ประเทศวุ่นวายและทำให้คนเสียชีวิตนั้นแหละคือโจร (ดีอย่างเทวดาในเมื่อฆ่าคนก็คือโจร) นี่คือสงครามจิตวิทยา ที่ต่างฝ่ายพยายามโยนความผิดเพื่อให้สังคมมองคนในสามจังหวัดชายแดนอย่างผิดๆ แล้วมาแก้ปัญหาอย่างผิดๆ คงไม่มีใครจะแก้ปัญหาสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ได้ ตราบใดความจริงไม่ปรากฏให้ชาวบ้านรู้จักแยกแยะว่าใครคือคนดี ใครคือโจร บางครั้งการเสนอข่าวทำให้ชาวบ้านไม่พอใจเพราะข้อมูลที่ชาวบ้านทราบจากคนในพื้นที่ ไม่ตรงกับข้อมูลที่สื่อต่างๆ เสนอ เหมือนกับว่ายัดเยียดความแค้นให้เพิ่มความรุนแรงมากขึ้น หรือว่าจะพยายามลดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างไทยพุทธกับมุสลิมเกิดช่องว่าง ข้าพเจ้าเคยไปพูดคุยกับครูไทยพุทธ 2-3 คนที่วัดหน้าถ้ำ เขาบอกว่าเขาเคยสอนหนังสือในปอเนาะที่เต็มไปด้วยนักเรียนมุสลิม เขาภูมิใจมากที่ได้สอนหนังสือให้กับมุสลิม เวลาออกไปสอนหนังสือชาวบ้านในละแวกปอเนาะจะรู้จักเขา บางคนถามว่าครูจะไปไหน ขึ้นบนบ้านดื่มน้ำชาก่อนไหม และอีกหลายๆ เหตุการณ์ที่สร้างความประทับใจแก่เขา แต่ในเวลานี้นักเรียนที่เคยสอน ชาวบ้านที่เคยรู้จักกลับห่างเหินเหมือนกับคนที่ไม่เคยมีความสัมพันธ์กันมาก่อน ข้าพเจ้าถามว่าทำไมครูไม่ไปหาลูกศิษย์คนนั้น เขาบอกว่าจริงๆ แล้วเขากับลูกศิษย์และชาวบ้านที่เคยรู้จักไม่ได้มีปัญหากัน แต่กลัวและหวาดระแวงเกรงว่าสังคมจะมองว่าเป็นพุทธทรยศ ข้าพเจ้ามีโอกาสได้ไปคุยกับลูกศิษย์ที่ครูเอ่ยถึง ถามเขาว่าทำไมไม่ไปเยี่ยมครูบ้าง ครูอยากพบอยากคุยด้วย เขาก็ให้คำตอบในลักษณะเดียวกัน “กรณีอย่างนี้ยังมีอีกมากในสามชายแดนใต้ ที่ข้าพเจ้าเขียนมาเพื่อตัวอย่างคอยเตือนใจให้พวกเราทุกคนช่วยกันประสานช่องว่างให้กลับมาแนบแน่นเหมือนเดิม ไม่ได้มีเจตนาจะใส่ร้ายใคร ไม่ว่าจะเป็นคนพุทธ มุสลิม หรือจีน ต่างก็ได้รับผลกระทบในจากความไม่สงบและความสัมพันธ์ที่เต็มไปด้วยความหวาดระแวง ปัญหาที่เกิดขึ้น เช่น ปัญหาเศรษฐกิจ ปัญหายาเสพติด ปัญหาสิ่งแวดล้อม ปัญหาการเรียนหนังสือของเด็กๆ เป็นต้น” เสียงของคนใน : ปัญหาและทางออก ปัญหาเศรษฐกิจ ในอดีตการค้าขายนั้นอาศัยคนไทยพุทธ และคนจีนเป็นพ่อค้าคนกลางเพื่อซื้อสินค้าของชาวบ้าน เช่นยางพารา ลองกอง ทุเรียน และของที่เก็บมาจากป่า แต่เวลานี้พ่อค้าคนกลางก็ไม่กล้าเข้ามาซื้อของ ชาวบ้านจะเข้าไปหาของในป่าก็รู้สึกว่าไม่ปลอดภัย บางคนได้สะท้อนความรู้สึกว่าถึงราคายางจะแพง และมีสวนยางพาราเป็นสิบๆ ไร่ก็ไม่มีความหมายแต่อย่างใด เพราะกรีดยางไม่ต่อเนื่อง บางวันเมื่อมีเหตุการณ์ไม่กล้าออกไปกรีดยาง ปีนี้ก็เช่นกันลองกอง ทุเรียนและพืชอื่นๆ ออกผลมากเป็นพิเศษ แต่ไม่รู้ว่าจะขายให้กับใคร เพราะพ่อค้าจากต่างจังหวัด หรือจากกรุงเทพฯ ไม่กล้าลงมารับซื้อ ถ้ามีก็เฉพาะพ่อค้าในพื้นที่มาซื้อแล้วขายให้กับคนในพื้นที่ ข้าพเจ้าคิดว่าราคาผลไม้คงจะต่ำกว่าปีที่ผ่านมาคือไม่เกิน10บาทต่อกิโลกรัม ชาวสวนคิดแล้วปล่อยให้ผลร่วงตามธรรมชาติเพื่อเป็นปุ๋ยยังดีกว่า ผลกระทบต่อเศรษฐกิจจากเหตุการณ์ในภาคใต้นั้นยังส่งผลให้ชาวบ้านที่อาศัยทะเลเป็นที่พึ่งมีปัญหาในเรื่องราคาสัตว์น้ำตกต่ำ ราคากุ้งที่สูงประมาณกิโลกรัมละ 120 บาทเหลือ 60 บาท ปูดำ (ปูทะเล) 200บาท เหลือ 170 บาท ปกติสัตว์น้ำเหล่านี้จะส่งตามโรงแรมและภัตตาคารต่างๆ ในพื้นที่ และยังส่งผลให้นายทุน กระทำผิด พ .ร. บ. ทะเลอย่างเปิดเผยต่อไป เพราะชาวบ้าน และเจ้าหน้าที่ของรัฐ ไม่กล้าออกไปปราบปราม ด้วยกลัวสถานการณ์ความไม่สงบที่เกิดขึ้น สำหรับปัญหายาเสพติด ยาเสพติดกลับมาระบาดอีกครั้ง และหนักกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว และแปลกไปกว่าเดิม มีสูตร 4 คูณ 100 * ที่กำลังระบาด และฮิตมากๆ ในหมู่วัยรุ่นที่เจ้าหน้าที่ของรัฐและ ผู้นำท้องถิ่น ไม่สามารถ ทำอะไรได้ แม้แต่จะตักเตือน มีการสูบและเสพอย่างเปิดเผยโดยไม่มีความเกรงใจต่อสังคมเลย นึกภาพแล้วให้เป็นห่วงอนาคตของเด็กๆ และเยาวชน ว่าสักวันหนึ่งอาจจะเป็นทาสอันเลวร้ายของมัน หรือว่าเจ้าหน้าที่ของรัฐ ฝ่ายปกครองในท้องถิ่น รวมทั้งพวกเราทำอะไรไม่ได้จริงๆ เพราะต่างก็กลัวตายกันทุกคน แล้วอย่างนี้ ในวันข้างหน้า สามจังหวัดชายแดนภาคใต้จะเป็นอย่างไร ปัญหาการเรียนของเด็กๆ ในสามจังหวัดภาคใต้ นับวันยิ่งไม่มีคุณภาพ จากเดิมก็ไม่สามารถเรียนสู้เด็กๆ ในตัวเมืองใหญ่ๆ ได้อยู่แล้ว ยิ่งมีเหตุการณ์ยิ่งเลวร้ายไปกว่าเดิม ชาวบ้านที่มีเงินพอกินพอใช้ ก็จะส่งลูกหลานไปเรียนนอกพื้นที่ที่โรงเรียนเอกชนที่มีหลักสูตรประถมศึกษาและอิสลามศึกษารวมกัน เพราะเชื่อมั่นในความปลอดภัย และคุณภาพมากกว่า จากปัญหาที่ข้าพเจ้าเขียนมาข้างต้นเพียงสั้นๆ เท่าที่ข้าพเจ้าทราบ ข้าพเจ้าปรารถนาให้ทุกคนช่วยกันคิดว่าแนวทางที่จะแก้ปัญหาอย่างไร ข้าพเจ้าเองในฐานะคนในพื้นที่ยังมองไม่เห็นลู่ทางที่จะไปสู่ความสงบและสันติภาพ แต่ข้าพเจ้ามีความเชื่อว่าถ้าหากทุกคนมีใจอาสาบริสุทธ์จริงใจปราศจากอคติใดๆ ต่อพี่น้องในภาคใต้ (ไม่ใช่ปากว่าตาขยิบ) ข้าพเจ้ายอมรับนโยบายของภาครัฐนั้นถ้าปฏิบัติตามที่ได้รับมอบหมายจริงๆ ปัญหาคงจะไม่บานปลายขนาดนี้ แต่คนปฏิบัติไม่ได้ปฏิบัติต่อหน้าต่อตาผู้บังคับบัญชาก็คงมีบ้างที่ออกนอกลู่นอกทาง (คิดเสียว่าเป็นอุบัติเหตุที่ไม่ได้ตั้งใจ) รัฐต้องอธิบายให้ได้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นรายวันนั้นเป็นเรื่องอะไร เพื่อให้ชาวบ้านแยกแยะได้ถูกและจับทางได้ ไม่ใช่ว่ายิงชาวบ้าน ยิงพระ ยิงโต๊ะครู ยิงเจ้าหน้าที่ ระเบิดร้านน้ำชาถล่มมัสยิดเป็นเรื่องสร้างสถานการณ์ ต้องบอกไห้ได้ว่าใครสร้างสถานการณ์ ชาวบ้านบางคนสะท้อนความรู้สึกอย่างหมดความหวังว่ารัฐเลือกที่จะปฏิบัติ หากเจ้าหน้าที่เสียชีวิตไม่นานเกินรอจับโจรได้ แต่เวลาโต๊ะครูเสียชีวิตไม่มีวี่แววจะจับโจรได้ มันแตกต่างกันที่ตรงไหนโต๊ะครูก็เป็นคนไทยที่ทำคุณประโยชน์แก่ประเทศชาติเช่นกัน ไม่ด้อยไปกว่าเจ้าหน้าที่และยังเป็นมนุษย์ที่มีลมหายใจเหมือนๆ กัน ถ้าปล่อยให้ชาวบ้านมีความคิดแบบนี้เพียงสิบคนจากแต่ละหมู่บ้านอะไรจะเกิดขึ้น ฉะนั้นต้องอธิบายความจริงให้ได้โดยทำสมุดขาวผ่านมัสยิดหรือองค์กรท้องถิ่น ประการต่อมารัฐต้องกำหนดนโยบายที่ชัดเจนกระจายอำนาจสู่ระดับรากหญ้าจริงๆ เพื่อผลักดันให้เกิดชุมชนที่เข้มแข็งเพราะพื้นที่ที่เกิดเหตุการณ์บ่อยๆ นั้นรัฐเข้าไม่ถึง งบประมาณส่วนใหญ่จะลงที่ อ.บ.ต. ที่จะสร้างแต่ถนน คูระบายน้ำไม่เล็งเห็นความสำคัญปากท้องของชาวบ้าน และไปลงที่ฝ่ายปกครองที่รู้จักแต่พรรคพวกตัวเอง ทำให้ในหมู่บ้านไม่มีเอกภาพ อ.บ.ต.ไปอีกทาง ฝ่ายปกครองไปอีกทาง ทำให้ชาวบ้านไม่รู้จะไปทางไหน ต่างฝ่ายต่างมีข้อสรุปที่ไม่เหมือนกัน ไม่มีกระบวนการการมีส่วนร่วมและหาแนวทางแก้ปัญหาโดยผ่านเวทีชาวบ้านเพื่อให้มีประโยชน์กับคนส่วนใหญ่ นักวิชาการที่จะมาเก็บข้อมูลในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ต้องพยายามทำสมองให้ว่างเปล่า เขียนบทความตามที่ได้ข้อมูลจากชาวบ้านจริงๆ ไม่ใช่เขียนบทความ ตามที่เตรียมมาในหัวสมองที่ถูกกำหนดขึ้นมาเองหรืออยู่ในกรอบของทฤษฎีตามที่ได้เรียนมา เพราะบางพื้นที่ไม่สามารถเอาความรู้พิสูจน์ความจริงก็มี เอารองเท้าให้ชาวบ้านใส่ทั้งๆ รองเท้านั้นมันผิดเบอร์ แล้วให้ชาวบ้านตัดขาตัวเองเพื่อใส่รองเท้าคู่นั้นมันเป็นไปไม่ได้ หลายๆ ครั้งที่นักวิชาการจากส่วนกลางหรือนักศึกษามาเก็บข้อมูลในพื้นที่ต้องการทราบปัญหาเพื่อหาแนวทางแก้ไข เมื่อได้ข้อมูลก็หายไป ปัญหาของชาวบ้านก็ไม่รับ การแก้ไขอย่างเป็นรูปธรรม ทางที่ดีต้องมีกิจกรรมตามหลังจึงจะเรียกว่างานวิจัยที่สมบูรณ์แบบที่น่ายกย่อง ชาวบ้านรู้สึกเบื่อกับการให้ข้อมูลที่แท้จริง เพราะความจริงไม่ปรากฏให้เป็นรูปธรรมดังที่ชาวบ้านตั้งความหวัง แล้วเมื่อไรแสงสว่างที่จะนำชาวบ้านให้เดินถูกทางเพื่อเป็นหลักประกันว่าความยุติธรรมยังพอมีในประเทศไทยหรือว่าเอาข้อมูลจากชาวบ้านนั้นเป็นเพียงข้ออ้างว่าชาวบ้านมีส่วนร่วมในการตัดสินและกำหนดชะตาชีวิตของตัวเอง แต่จริง ๆแล้วหลักการที่ปฏิบัติไม่รู้ว่าตรงกับความเป็นจริงหรือไม่ เรายอมรับว่านักวิชาการไม่สามารถแก้ปัญหาให้กับประเทศชาติได้ทุกอย่างเพียงเก็บข้อมูลและหาแนวทางให้กับผู้เกี่ยวข้องเท่านั้น เหมือนกับช่วยหาพื้นที่ การเกษตรที่เหมาะสมแล้วให้ปลูกเมล็ดพันธุ์ เพื่อความอุดมสมบูรณ์แต่ไม่รู้ใครมาปลูกเมล็ดพันธุ์ที่ทำให้ชาวบ้านเดือดร้อน บางคนที่เป็นนักวิชาการที่เข้าข้างชาวบ้านอย่างออกหน้าออกตามักจะถูกจับตามองและไม่เจริญ “ข้าพเจ้าอยากให้สังคมไทยมองมุสลิมหลายๆ มุมและหลายๆ ด้านไม่ใช่มองแต่ด้านลบคนไม่ดีมีโอกาสเกิดขึ้นเสมอในสังคมมนุษย์ที่เต็มไปด้วยความเอารัดเอาเปรียบเพื่อสนองตามอารมณ์ของตัวเอง หาไม่แล้วคงไม่มีนรกและสวรรค์สำหรับมนุษย์อย่างเราๆ ข้าพเจ้าคิดว่ามลายูกับ มุสลิม มันต่างกันในความหมาย คนมลายูอาจไม่ได้เป็นมุสลิมในความหมายของพระเจ้าก็ได้ถ้าหากคนนั้นไม่ปฏิบัติตามที่พระเจ้าได้บัญญัติในอัลกุรอานและวจนะของท่านศาสดา เช่น ละหมาด ถือศีลอดเป็นต้น คนที่จะได้ขึ้นสวรรค์คือคนมุสลิม ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นคนมลายู คนจีน คนอาหรับ อาจจะเป็นจีนมุสลิม อาหรับมุสลิมเป็นต้น” ที่มา https://southseemag.wordpress.com/วิกฤติความสัมพันธ์ไทยพ/
ศาสนาอิสลามค่อนข้างจะแปลกแยกกับศาสนาอื่นโดยชัดเจน แบบว่า ศาสนาอื่น บางเรื่องเค้าชัดเจน ว่าอย่าทำ แต่อิสลามกลับบอกว่า ในบางกรณีให้ทำได้ งานก็งอกตรง การตีความ ตีความทางบวกก็ดีไป แต่ถ้าตีความทางลบนี่สิ ศาสนาอื่นๆ บางอย่าง(หลายอย่างมาก) เค้ายืดหยุ่น ประมาณว่าไม่ซีเรียส มีช่องปรับเปลี่ยนได้ตามกาลเวลา ขอเพียงรักษาแก่นของศาสนาเอาไว้ก็พอ แต่อิสลามกลับยึดถือจริงจังกับตรงนี้ แบบไม่ยอมปรับเปลี่ยนเลย งานก็งอกตรง ยุคสมัยเปลี่ยนผ่านไปแนวคิดตะวันตกเข้ามา คนศาสนาอื่นก็ปรับเปลี่ยนตามโลก แต่อิสลามเปลี่ยนน้อยมากจนถึงไม่เปลี่ยน ความแปลกแยกยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เพราะคนต่างศาสนายิ่งไม่เข้าใจหรือมีวิถีขัดกับศาสนาอิสลามมากขึ้นเรื่อยๆ มุสลิมทั้งโลกเป็นพี่น้องกัน?? มุสลิมมักฟังพวกเดียวกันก่อน เชื่อในเหตุผลพวกเดียวกันก่อน จะผิดจะถูกก็ช่วยพวกเดียวกันก่อนแบบนี้ยิ่งแปลกแยกกับคนอื่นๆในสังคม
มันมีความรุนแรงแฝง อยู่ในบทลงโทษ อย่างการปาหิน ในกรณี รักร่วมเพศ การมีชู้ แต่ ผู้ถูกลงโทษ มักเป็นผู้หญิง อันนี้แสดงว่า ผู้หญิง มีบทบาทนำน้อย หากมองย้อนไป ตอนกำเนิดศาสนา ศาสดา หรือ นบี เป็นทั้งผู้นำ ทางศาสนา และ การปกครอง คือ มีอำนาจรัฐอยู่ในมือ ถ้า เป็นเรา จะปกครองอย่างไร ให้สงบนิ่งที่สุด?? ง่ายที่สุด คือ เอา คำสั่งปกครอง ออกไปในนามของ พระเจ้า บทบัญญัติของอิสลาม ถึง กำหนด ทุกอย่าง ตั้งแต่เกิดจนตาย ลงรายละเอียดมาก จะฆ่าสัตว์ทำอย่างไร คนตายแล้วฝังทันที (สาธารณสุข) ครอบครัว การทหาร ...
อิสสลามคือแนวทางการดำเนินชีวิตหรือธรรมนูญชีวิต (Code of Life)ซึ่งมุสลิมทุกคนจำเป็นจะต้องปฏิบัติตามจนเป็นวิถีชีวิตในขณะเดียวกันกฎหมายอิสลามยังเป็นเครื่องมือหนึ่งที่จะมีผลให้มุสลิมสามารถปฏิบัติตามหลักการศาสนา ดังนั้นจะเห็นได้ว่า มุสลิมจะยึดกฎหมายอิสลามเป็นหลักการในการดำเนินชีวิตถึงแม้กฎหมายบ้านเมืองจะห้าม งงตรงข้อความที่ขีดเส้นใต้
จริงเหรอครับ เห็นมุสลิมในพันทิปเสียงอ่อนเสียงหวานบอกว่า เรื่องแต่งงานกับเด็กเก้าขวบตามแบบศาสดาไม่มีขัอห้าม แต่ก็ให้ยึดกฏหมายบ้านเมือง ถ้ามีกฏหมายห้ามมุสลิมก็ไม่ทำ
ไม่ต้องงงครับ ในประเทศที่มีมุสลิมนับถือศาสนาอย่างเคร่งครัดเป็นประชาชนกรส่วนใหญ่ มักมีภาวะรัฐซ้อนรัฐ คือรัฐบาลไม่ได้มีอำนาจสูงสุดแท้จริง องค์กรทางศาสนา หรือศาสนาเอง จะมีอำนาจมากพอๆกับรัฐบาล ซึ่งเริื่องนี้ ก็เป็นหนึ่งในสาเหตุของความไร้เสถียรภาพในตะวันออกกลางด้วยครับ
เชื่อมั๊ย มุสลิมเขาชื่นชมกับคลิปนี้ ผมว่าโขมยของโทษไม่ขนาดนี้นะ อย่างว่าคนมันจะคลั่งห้ามยังไงก็ไม่อยู่
มองได้หลายมุม ขออนุญาตมองมุมมองแบบคนโลกสวย และคนไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับอิสลามหน่อยนะครับ 1. คนในคลิปเป็นคนที่ขโมยจริงหรือไม่ หรือแค่ถูกใส่ความ หรือขโมยจริง 2. ถ้าเป็นขโมยจริงเป็นเยาวชนไหม เพราะเหตุการณ์แบบนี้มักเกิดกับเยาวชน 3. แล้วเขาขโมยด้วยเหตุผลใด สิ่งที่ขโมยคืออาหารหรือไม่ 4. ถ้าสิ่งที่ขโมยไม่ใช่อาหาร แต่เป็นทรัพย์สิน เขาทำเพื่ออะไร 5. สิ่งที่ชายคนนี้โดนเช่นนี้ เพราะเขาทำเป็นนิสัยหรือเปล่า 6. ที่เขาทำเป็นนิสัย เป็นเพราะสังคมคุณมันมีความเหลื่อมล้ำกันเกินไปหรือไหม 7. ถ้าคนในคลิปเป็นลูกสุลต่านหรือลูกนักการเมืองคุณกล้าทำแบบนี้กับเขาไหม 8. หลังจากตัดแขนแล้วได้อะไร ได้ภาระของชาติเพิ่มมาอีกหนึ่งคน 9. แล้วผู้ที่พิการด้วยเหตุอื่น เช่นอาจจะไปรบให้ประเทศชาติมา ก็จะถูกเหมารวมว่าเป็นไอ้ขี้ขโมยด้วยหรือเปล่า 10. แล้วถ้ากลุ่มผู้บริหารประเทศของคุณที่ทุจริตคอรัปชั่น พวกคุณเคยตรวจสอบพวกเขาแบบชายคนนี้ไหม
ตัวอย่างมีให้เห็นมาเเล้ว กรณีอิหร่านสายชีอะ เมื่อก่อนอิหร่านเคยปกครองด้วยระบบกษัตริย์ https://th.wikipedia.org/wiki/พระเจ้าชาห์_โมฮัมหมัด_เรซา_ปาห์ลาวี เเต่โดนครูสอนศาสนาชื่อ อายะตุลลอฮ์ โคมัยนี โค้นล้มระบบกษัตริย์ เพราะไปเข้าข้าง USA มากจนเกินไป https://th.wikipedia.org/wiki/รูฮุลลอฮ์_โคมัยนี หรือใช้คัมภีร์อัลกุรอานในการปกครองประเทศ เป็นกฎหมาย เป็นข้อบังคับ
