บทความนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของ ดร.โสภณ พรโชคชัย ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์โลกวันนี้ เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 25 พฤษภาคม 2560 ว่ากันว่า คนเราต้องมองอะไรในแง่ดีไว้บ้างนะครับ เรามาลองมองกันดูว่า ถ้าวันนี้ปูยังอยู่ ประเทศไทยจะเป็นอย่างไร ในแง่ดี ๆ นะครับ ส่วนที่ว่าทุจริตอะไรนั่น จะเป็นจริงหรือไม่ ผมก็สุดปัญญายืนยัน เพราะกรรมการกับฝ่ายศัตรูปูเป็นพวกเดียวกัน จึงอาจไม่แน่ชัดว่าความจริงคืออะไรนั่นเอง ผ่านมา 3 ปีแล้ว เมืองไทยภายใต้รัฐบาลปูจะเป็นอย่างไร ประการแรกที่พอเห็นได้ชัดก็คือ โครงการรถไฟความเร็วสูงที่ไทยจะสร้างเชื่อมกับยูนาน ลาว อีสาน และ กรุงเทพมหานคร คงจะเป็นรูปเป็นร่างชัดเจนมากขึ้น เพราะก่อนหน้าจะมีรัฐประหาร ก็ปรากฏว่ารัฐมนตรีชัชชาติที่เป็นรัฐมนตรี "ทรงพลังที่สุดในโลก" กำลังเตรียมทำโครงการต่าง ๆ อยู่อย่างขะมักเขม้น ป่านนี้รถไฟฟ้าความเร็วสูงเส้นแรกคงเป็นรูปเป็นร่าง โครงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ บ้านจัดสรร หรืออะไรต่อมิอะไรที่จะเป็นสิ่งกระตุ้นต่อเนื่องก็คงเกิดตามกันมา เผลอ ๆ อาจไม่เกิน 2 ปีนับจากวันนี้ เราก็คงได้ใช้รถไฟความเร็วสูงไว้ขนทั้งคนขนทั้งผักกันแล้ว ประเทศก็คงอยู่ในภาวะ High Hope แต่พอไม่มีรถไฟความเร็วสูง ก็ปรากฏว่าโครงการพัฒนาเกี่ยวเนื่องต่าง ๆ พากันหดตัวไปหมด อย่างเช่น ในอุดรธานี ขอนแก่น โคราช บริษัทมหาชนและบริษัท "มหานาค" ทั้งบริษัทในตลาดหลักทรัพย์และบริษัทใน "ตลาดหลักสี่" ต่างก็ซูบไปหมด บมจ.แอลพีเอ็น เจ้าตลาดห้องชุดระดับล่างก็ยังเหนื่อยเหมือนกัน ดีที่มีการบริหารชุมชนที่ดี ยังมีลูกค้าเหนียวแน่น แสนสิริก็ประกาศหยุดโครงการที่โคราชเมื่อเร็ว ๆ นี้ ทั้งนี้ยังไม่รวมโครงการรายย่อยอื่น ๆ ที่เป็น "SMEs" ที่ประสบปัญหาในการขาย เรียกได้ว่าในห้วงปี 2558-2559 ที่ผ่านมา การเปิดตัวโครงการใหม่ ๆ เข้าสู่ตลาดมีภาวะที่แผ่วเบาจริงๆ เพราะอุปทานเก่ายังขายไม่ได้ ประการต่อมา ชาวนาในต่างจังหวัดก็คงยังมีความสุข เพราะแม้ราคาข้าวที่ประกันจากที่เคยเป็น 15,000 บาทต่อเกวียนหรือต่อตัน จะลดเหลือ 13,000 บาท หรืออาจลดต่อไปเหลือ 10,000 บาท ก็ยังมากกว่าราคาข้าวหลังการประกันราคาข้าวที่เหลือเพียง 7,500 บาทมาตลอด 3 ปีที่ผ่านมา ทำให้เศรษฐกิจชนบทซบเซาลงเป็นอย่างมาก ชาวบ้านค่อนประเทศซึ่งอยู่ในชนบท จึงหมดความสุข หรืออีกนัยหนึ่งความสุขจึงไม่ได้กลับคืนมาดังแต่ก่อนในยุคปูนั่นเอง สิ่งที่ตามมาก็คือ แม้แต่ร้านสะดวกซื้อชื่อดังในต่างจังหวัด ก็ยังไปต่อไม่ไหว บางร้านถึงกับปิด บางร้านที่มีผู้ "รับหน้าเสื่อ" ไปทำ ก็ต้อง "ส่งไม้ต่อ" ให้บริษัทแม่ทำแทน ทนรับภาวะที่แทบหากำไรไม่ได้ ไม่ได้อีกต่อไป ภาวะแบบนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในยุครัฐบาลปู ดังนั้นจะเห็นได้ว่าในปัจจุบันในชนบทจึงค่อนข้างวังเวง ภาคที่กลับเติบโตก็คือข้าราชการที่ได้รับการขึ้นเงินเดือนกันแทบทุกหมู่เหล่าเป็นระลอก ๆ จึงกลายเป็นว่าชาวบ้านกินน้ำใต้ศอกพวกข้าราชการไปเสียนี่ ประการที่สาม การใช้จ่ายเงินจะมีประสิทธิภาพ เพราะสิ่งที่จะไม่เกิดขึ้นอีกอย่างหนึ่งก็คือปูคงไม่กล้าฝืนกระแสสังคมซื้อเรือดำน้ำเป็นแน่แท้ ด้วยเหตุทีประชาชนคงไม่ยอม การใช้งบประมาณผูกพันไปซื้อเรือดำน้ำถึง 45,000 ล้านบาท ก็คงไม่เกิดขึ้นในยุคของปู เงินจำนวนนี้ยังสามารถนำไปต่อยอดพัฒนาประเทศในทางอื่น ไม่ว่าจะเป็นการสร้างสาธารณูปโภค การจัดสวัสดิการสังคม การพัฒนาการศึกษา ฯลฯ ประการที่สี่ก็คือ การค้าระหว่างประเทศจะมีมากขึ้น รัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งจะสามารถออกไปค้าขายในสากลได้มากกว่านี้ ทำให้เราอาจขายยางได้มากขึ้น ทุกวันนี้แม้ราคายางจะดีจาก "สามโลร้อย" เป็นกิโลกรัมละ 80-90 บาท มาพักหนึ่งและตกลงไปอีกในปัจจุบัน แต่ก็ปรากฏว่ามาเลเซียสามารถขายยางได้ในราคาที่แพงกว่าไทย ดังนั้นถ้าปูยังอยู่ ก็คงสามารถส่งรัฐมนตรีไปค้าขายได้มากกว่านี้ ได้รับการต้อนรับมากกว่านี้ ในทางตรงกันข้าม เราอาจดึงดูดให้นักลงทุนต่างชาติมาลงทุนมากขึ้น ปรากฏการณ์ที่นายแจ็กหม่าหนีไทยไปมาเลเซีย คงไม่เกิดขึ้น หรืออาจมีนักลงทุนใหม่ ๆ เข้ามาในไทยมากขึ้น เพราะบรรยากาศทางการเมืองของไทยดี (ยกเว้นจะมีการสร้างสถานการณ์ "Shut Down" แบบ "กวนน้ำให้ขุ่น") ถ้ามีการลงทุนจากต่างประเทศมากขึ้น ก็ย่อมจะทำให้เศรษฐกิจ "ไปโลด" ได้มากขึ้นนั่นเอง ผมฝันไปว่า ถ้าเมื่อ 3 ปีก่อน ตอนที่มี "แก๊งกวนเมือง" ประกาศปิดกรุงเทพมหานครจนบอบช้ำไปทั่ว ไปทำพาสพอร์ตก็ต้องไปตั้งแต่ตีสอง ฯลฯ แล้ว ผบ.ทบ.ในสมัยนั้นประกาศกฎอัยการศึก ให้ทุกคนหยุดชุมนุม แล้วให้ปูได้ทำงานต่อไป (ส่วนข้อกล่าวหาทุจริตก็ต้องให้เป็นไปตามกระบวนการยุติธรรมปกติที่ไม่ถูกอำนาจปืนควบคุม) ป่านนี้ประเทศไทยของเราก็คงเป็น "พยัคฆ์ติดปีก" ไปแล้ว แต่ความจริงตอนนี้ ประเทศไทย และประชาชนไทยยากจนลง กลายเป็นการขาดอิสรภาพทางการเงิน ต้อง "กินน้ำใต้ศอก" ข้าราชการ แบบนี้ส่วนหนึ่งอาจควบคุมประชาชนด้วยอำนาจทางเศรษฐกิจได้ แต่ก็ทำให้เกิดภาวะถดถอยแก่ประเทศไปได้ ยิ่งกว่านั้นการทุจริตหลังจากไม่มีนักการเมืองมา 3 ปี ก็ยังไม่มีแนวโน้มที่จะลดลงแต่อย่างไร ดังนั้นชาวไทยผู้รักชาติทุกคนจึงต้องช่วยกันประคับประคองประเทศชาติของเราให้ดีขึ้นให้ได้นะครับ ที่มา: http://www.area.co.th/thai/area_announce/area_press.php?strquey=press_announcement1954.htm
มโนล้วน ๆ เลยนะด๊อก ขนาดอนุสรณ์ ธรรมใจ ออกมาแก้ต่างว่าดูยังไงเศรษฐกิจยุคปู ดีกว่ายุคลุงตู่ ข้อมูลแน่นกว่านี้เยอะยังเข็นไม่ไหว ง่าย ๆ อย่างเรื่องการค้าระหว่างประเทศ อีห่านจิกโฆษณาว่าขายข้าวได้กับจีน แต่ดันเวียนขายในประเทศ เงินถึงไม่ได้มาใช้หนี้ชาวนา ผลเป็นยังไงก็รู้อยู่ ถ้าใครพูดอะไรด๊อกก็เชื่อแบบนี้ แนะนำให้คืนปริญญาซะดีกว่า เดี๋ยววงการฯ จะเสียหาย
เวลาเรากระสันต์เรามักมองไม่เห็นข้อเสีย ขณะที่เด็กเชียร์แขกตามอาบอบนวดก็ไม่เคยกล่าวถึงข้อเสียของหมอนวดในตู้เช่นกัน จนกว่าจะถอดผ้ากัน 2 ต่อ 2 การกล่าวหาว่ากรรมการเป็นพวกเดียวกับศัตรูอีปู ก็เป็นการหลับตาพูดโดยไม่จำต้องใช้หลักฐานอ้างอิง ที่ว่าเช่นนั้น เพราะเมื่อยามศัตรูอีปูต้องคดี ฝ่ายเลียอีปูก็ไม่เคยเอามาพูด แต่เมื่อฝ่ายเลียอีปูและฝ่ายอีปูต้องคดี กลับกลายเป็นกรรมการไม่ยุติธรรมเสมอ อันนี้ฝ่ายเลียอีปูไม่เคยพูด ฝ่ายเลียอีปู มักกล่าวอ้างถึงรถไฟขนผักความเลวสูงเสมอ ว่าถ้าทำ คงเป็นประโยชน์มหาศาลแก่ชาติ แต่ฝ่ายเลียอีปูไม่เคยพูดถึง ว่ามันคือหนี้ผูกพันไปถึง 5 ล้านๆ บาท โดยที่แทบไม่มีการศึกษารายละเอียดมากพอที่จะแจกแจงได้ครบถ้วน แต่กลับสรุปตัวเลขออกมาได้ครบครัน แน่นอน มันก็เป็นการพูดจะเอาข้างเดียวเช่นเดียวกันกับทุกความเห็นของฝ่ายเลีย ดังนั้น เมื่ออิปูถูกตั้งคำถามว่า ทำไมถึงต้องใช้เงินนอกระบบงบประมาณ อิปูก็เลือกที่จะไม่ตอบ หรือคำถามทั่วๆ ไปตามเนตเช่น การประมาณการถึงความคุ้มราคา ที่ต้องมีผู้โดยสารไม่ต่ำกว่า 30 ล้านคนต่อปี และอย่างน้อย ต้องมี 25 ล้านคนต่อปีไปเที่ยว กรุงเทพ-เชียงใหม่ถึงจะคุ้มกับต้นทุน แล้วถ้าน้อยกว่านั้นจะทำอย่างไร ฝ่ายอีปูและฝ่ายเลียอีปูก็ไม่เคยมีคำตอบ ได้แต่เลี่ยงไปว่า การลงทุนสำหรับมวลชน มันต้องมีการอุดหนุนงบประมาณจากรัฐ นั่นหมายความว่า ทั้งฝ่ายอีปูและฝ่ายเลีย ต่างก็รู้อยู่เต็มอก ว่ามันขาดทุน แต่ยังขอตะแบงทำ และตะแบงเลีย เพราะเป็นฝ่ายการเมืองที่ชื่นชอบ
เห็นยังบ่นเรื่องรถไฟฟ้าบางสายไม่มีคนขึ้น ถามหาความรับผิดชอบ ประมาณว่าสร้างทำไม ราคาที่ดินไม่ขึ้น ย้อนแย้งนะเรา ความคิดกากๆ แค่อยากมาโฆษณา
ถ้าจขกท. ไม่สแปมโพสต์กระทู้ บอร์ดนี้จะดีขึ้นอย่างไร ตอบ จขกท. เป็นข้อ ๆ เลยนะครับ แม้จะรู้ว่าไม่มาอ่านก็ตาม แต่อยากประจานความเขลาของดร.นี่ 1. โครงการขนส่งมวลชนมีอยู่แล้วครับ รบ. ปูเข้ามาก็รื้อทิ้งจะเอาของตัวเอง แล้วก็ทำลวก ๆ โครงการอะไรไม่มีความชัดเจน กู้ก็ไม่โปร่งใส 2. จำนำข้าว ไม่กี่ปีนี้เสียหายกว่าเจ็ดแสนล้านแล้ว ยังจะให้ทู่ซี้ทำต่ออีกเหรอ 3. เรือดำน้ำยุคปูก็มีแผนจะซื้อของเยอรมัน ไม่ใช่ไม่มี 4. การลงทุนต่างชาติยุค คสช. ก็มีไม่ใช่ไม่มี แจ็คหม่าลงทุนในมาเลเซียแทนไทยเพราะเรื่องความพร้อม ซึ่งถ้าปูอยู่ก็ไม่ต่างกันอยู่ดี
อ๋อ ๆ ด็อก ๆ เอาบทความนี้ไปลงในกรุงเทพธุรกิจด้วยนะ อย่าเอาแต่โพสต์ลงในโซเชียล #อยากรู้ฟีดแบ็กของคนอ่านน่ะ
"บทความนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของ ดร.โสภณ พรโชคชัย ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์โลกวันนี้ เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 25 พฤษภาคม 2560 ว่ากันว่า คนเราต้องมองอะไรในแง่ดีไว้บ้างนะครับ เรามาลองมองกันดูว่า ถ้าวันนี้ปูยังอยู่ ประเทศไทยจะเป็นอย่างไร..." ข้างต้นนั้น พูดสั้นๆง่ายๆ แบบภาษาชาวบ้านคือ มโน ครับ ..มันอาจเป็นจริงหรือไม่เป็นจริงได้ทั้งสองทาง แต่เรื่องที่ไม่ต้องมโนเลย คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ซึ่งผ่านมาแล้วคือ .. 1. สาเหตุที่ปูต้องลาออกและพรรคเพื่อไทยพังพาบลงไปนั้น คือ การพยายามออกฎหมายนิรโทษกรรม หรือที่เรียกกันว่า กฎหมายสุดซอย นะครับ ..เรื่องนี้ทำให้ทุกฝ่ายแม้แต่คนเสื้อแดงก็ยอมรับได้ยาก เสียงคัดค้านดังระงมจนทั่วทั้งเมือง 2. ความไม่โปร่งใสเรื่องจำนำข้าว ที่จนป่านนี้ก็ยังขุ่นมัวอธิบายกันไม่ได้สักทีจากพรรคเพื่อไทย ว่าทำไมถึงชาดทุนมโหฬารปานนั้น สองสาเหตุใหญ่ๆ นั้นทำให้ปูอยู่ไม่ไหว ไม่สามารถจะมาออกทีวีและพูดทำนอง "หนูไม่รู้" ได้อีกต่อไป ซึ่งยังไม่นับรวมเรื่องฉาวโฉ่อีกหลายเรื่องจนขี้เกียจเอามาพูดกันให้เสียอารมณ์เปล่าๆ ... ดังนั้น ถ้าดอกเตอร์จะมโนละก็ ผมว่าควรคาดเดาว่า ถ้าตอนนี้ปูยังอยู่ คงเกิดกลุ่มประท้วงออกมาเรียกร้องเรื่องต่างๆ และเกิดมวลชนอีกฝ่ายมาสนับสนุน จากนั้นก็ตีกันยิงกันฆ่ากันตายเป็นเบือ มันน่าจะเป็นเรื่องที่น่ามโนกว่าเยอะครับ
ถ้าปูยังอยู่ คงกู้เงินมาผลาญกันเพลิน หมาในคอกคงอ้วนท้วนสมบูรณ์เดินอวดบารมีไปทั่วเมือง ส่วนไอ้หมานอกคอกที่พยายามเลียเช้าเลียเย็นคงได้เศษกระดูกไปแทะสักชิ้น2ชิ้น
มีใครหลายคนพยายามแก้ต่างว่า การช่วยเหลือประชาชนผ่านนโยบายต่างๆ หรือแผนพัฒนาต่างๆ รวมถึงการทำงานของภาครัฐ หน่วยงานราชการบางส่วน ไม่แปลกอะไร ที่รัฐจะต้องขาดทุน เพราะจะมัวมาคิดถึงต้นทุนกำไรอย่างเดียวไม่ได้ ต้นทุนคือค่าใช้จ่ายของภาครัฐ แต่กำไร อาจอยู่ที่ประชาชนอยู่ดีกินดีขึ้น หรือมีความสะดวกสบายขึ้น จนนำไปสู่การแปรเป็นการขับเคลื่อนเศรษฐกิจต่างๆ ต่อไป เหมือนเช่นรถเมล์ รถไฟ หรือแม้แต่ประกันราคาข้าวของรัฐบาล ปชป แต่ถ้าเราจะสืบสาวราวเรื่องต่อ ผมเชื่อว่า เราน่าจะเสาะสืบหาได้ไม่ยาก ว่าปีนี้ ขสมก ขาดทุนเท่าไหร่ ประกันราคาข้าว ใช้งบประมาณเท่าไหร่ แต่กลับแตกต่างกับการจำนำข้าว ตามที่คุณโก๋แก่พูด ว่าจนถึงป่านนี้ กลับยังหาตัวเลขที่แน่นอนไม่ได้ ไม่พักต้องพูดถึงสมัยทำงาน ที่เอา 2 รัฐมนตรีมานั่งคอแห้ง พูดอะไรไม่ได้ ได้แต่กินน้ำแก้กระหาย หลักการสร้างฝันสวยหรูทุกอย่างในมุมนึง แต่ในอีกหลายๆ มุม กลับไม่ แม้แต่จะหาคำตอบไว้ให้ลูกหาบได้ตอบชาวบ้าน ในวันที่น้ำท่วมปาก คุณไม่คิดใช่มั๊ยครับว่า ถ้าเราปล่อยให้รัฐบาลเพื่อไทยทำต่อๆ ไป โดยไม่มีตัวเลขทางบัญชีชี้แจงเป็นงบประมาณประจำปีได้ ไม่มีตัวเลขขาดทุน ตัวเลขเบิกจ่าย มันจะเป็นการโกงเหมือนการเอากระเป๋าตังค์ไปวางทิ้งไว้ให้หน้าบ้านขโมย คนจำนวนนึง ไม่แน่ใจว่ารวม ดร ด้วยหรือไม่ ยินยอมพร้อมใจที่จะวางกระเป๋าตังค์ไว้หน้าบ้านขโมย และเดินหันหลังจากมาอย่างไว้เนื้อเชื่อใจ แต่คนอีกจำนวนนึง คิดว่ามันเป็นเรื่องโง่ที่จะทำอย่างนั้น ไม่ต่างกับการคิดทำรถไฟความเลวสูง ที่มีเอกสารอะไรเพียงไม่กี่หน้า แต่กลับสามารถสรุปตัวเลขออกมาได้ว่าเป็น 2.2 ล้านล้าน และเป็นการกู้นอกงบประมาณ ที่จะทำให้สามารถโกงได้ง่ายกว่าในงบประมาณปกติ ถ้าไม่หลับหูหลับตาจนเกินไปในชีวิตจริง ดร คงไม่ยอมให้ใครทำแบบนั้นกับ ดร เว้นแต่ว่า เงินจำนวนนั้น ไม่ใช่เงินในกระเป๋าของ ดร คนเดียว และหัวขโมยคนนั้น เป็นคนที่สนิทกับ ดร ดร จึงจะสามารถปล่อยให้มันขโมยได้ แต่ผมคงไม่ยอม
อย่ากลัวน้ำทะเลท่วมกรุงเทพมหานคร ปี 2563: อีก 100 ปี ก็ไม่ท่วม https://สภากาแฟ.net/threads/อย่ากลัวน้ำทะเลท่วมกรุงเทพมหานคร-ปี-2563-อีก-100-ปี-ก็ไม่ท่วม.5551/ โดย ดร.โสภณ พรโชคชัย, วันจันทร์ 19:30 เห็นมั้ยยยยยยยย!!!! ด็อกฯ การันตีแล้ว 100ปีก้อไม่ท่วม ด็อกฯ จะลงไปสำรวจ เจ้าพระยาฯ ในการสมัคร ผว.กทม. คราหน้า นะ
