การทำให้หมู่สงฆ์(ภิกษุ๔รูปขึ้นไป)แตกแยกกัน ที่เรียกว่าสังฆเพศ นี่เป็นอนันตริยกรรมหรือครับ? แล้วถ้ามีคนยุยงให้คนทั้งประเทศแตกแยกกันนี่ มันจัดอยู่ใจกรรมแบบไหนครับ?
มันมีสองแบบครับ แบบที่หนึ่งคือ ไปบอกคน เพื่อเกิดความรู้ เกิดปัญญา เกิดตรรกะทางความคิด รู้ในสิ่งที่ถูกที่ผิด ให้เขารู้จักผิดชอบชั่วดี จนเขาถอยออกมาจาก ความไม่รู้ในสิ่งที่เลวหรือสิ่งที่ผิด นี่ก็ทำให้แตกแยกแต่แตกออกมาจากความเลว ถือเป็นสิ่งที่ดี ส่วนอีกแบบหนึ่งคือ สร้างความแตกแยก เพื่อหวังยึดเอาผลประโยชน์ของตนเองและพวกพ้องเป็นหลัก ไม่ได้ยึดเอาผลประโยชน์ของส่วนรวมเป็นหลัก สิ่งนี้เรียกอีกอย่างว่า ยุยง ปลุกปั่น ทำให้คนเห็นผิดเป็นชอบ ผมเองไม่มีความรู้เรื่องธรรมะนะครับ แต่ถ้าตามที่เข้าใจก็ประมาณนี้ครับ
เรียกว่า สังฆเภท เป็นอนัตริยกรรม เพราะทำให้หมู่สงฆ์แตกกันถือเป็นกรรมหนักเพราะพระพุทธเจ้า ทรงยกให้สงฆ์เป็นใหญ่ ส่วนที่ทำให้คนในบ้านเมืองแตกแบกกันเป็นก็กเป็นเหล่า เป้นกรรมทางโลก หนักก็คือการทะเลาะเบาะแว้งรบราฆ่าฟันกัน ผิดคือกฏหมายบ้านเมือง ตอบไปก็งงไป เอิ้กๆๆๆๆ
มีคนจุดธูปเรียกมาขอรับ... ... สังฆเภทตามคำตถาคตสรุปง่ายๆ ฆราวาสทำไม่ได้ ภิกขุณีได้แค่พยายาม มีแต่หมู่ภิกขุในอาวาสเดียวกันนั้น 1:1, 1:2, 1:3... 4:4 ไม่นับ... แต่ถ้า 4:4 แล้วมีกรรมการอีก 1 ... นั่นคือสังฆเภทตามคำตถาคตขอรับ... ถ้าลองพินายุคนี้ 4:4 แล้วมีกรรมการอีก 1 (ภิกขุด้วยกัน) หึ หึ หึ... มีกรณีไหนบ้างลองนึกดูกันขอรับ...
