เดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยพูดเรื่อง"ใจนักเลง"กันแล้ว นี่คือสิ่งที่ไอ้เหลี่ยมไม่มี แต่กำนันกับลุงตู่มีอยู่เต็มเปี่ยม เมื่อสักสี่สิบห้าสิบปีก่อน มีเรื่องกันก็ตัวต่อตัวไม่จ้างวานใครและแค่พอให้เลือดตกยางออกบ้างแต่ไม่มีถึงตายและพิการ สรุปว่าคนจริงสมัยนั้นต้องมีเจ็บเนื้อเจ็บตัว ไม่มีทางลัด "ใจนักเลง"คือสิ่งที่ไอ้เหลี่ยมไม่มี ดังนั้นสิ่งที่มันควบคุมสาวกควายๆของมันได้ก็แค่เงินกับการโกหกหลอกลวง คำสัญญาว่าจะกลับมาเดินนำมวลชนหลังเสียงปืนนัดแรกคือตัวอย่างชัดเจอันหนึ่ง ไอ้เหลี่ยมไม่มีทางบรรลุจุดมุ่งหมายของมันแน่นอน เพราะพวกที่มันจ้างวานอยู่ก็เห็นเงินเป็นสรณะเหมือนตัวมัน ไอ้ที่ศรัทธามันอยู่บ้างก็โง่จนมีแต่สร้างความเสียหาย ไอ้ที่ขยันโพสท์เลียไอ้เหลี่ยมอยู่แถวนี้จะเป็นประเภทไหนหนอ?
ผมละขำกับกลุ่มที่เรียกว่าเสื้อแดงหลายคนแสดงตนออกมาแล้วว่า แม้วไม่ใช่สรณะอีกต่อไป แต่ขณะที่อีกหลายคนระดับล่างพยายามโชว์ด้วยความหวังว่าจะได้ขึ้นมาแทนแกนนำที่ถอยไป แต่ลืมนึกไปว่า เก่งกว่านี้ เจ๋งกว่านี้อย่างคางคกยังไปไม่ได้ถึงไหนเลย นั่นแหละคือทำไมเสื้อแดงถึงเสื่อม
ผมมโนเอาเองว่าไอ้เหลี่ยมมันเห็นแล้วว่าคนที่มันเรียกใช้อยู่ปัจจุบันทำงานไม่คุ้มค่าจ้าง ปล่อยไว้ต่อไปทั้งไอ้เหลี่ยมและครอบครัวจะไม่มีที่ซุกหัวนอน จึงเปิดไฟเขียวให้มีการปีนเกลียวเพื่อแตกตัวออกมาจากกลุ่มเดิมเพื่อบุกเบิกแนวทางใหม่ๆ จึงมีแนวใหม่ๆว่าจะฉีกออกจากไอ้เหลี่ยมแต่ยังรักประชาธิปไตยอยู่ ถ้าดูลึกๆไอ้พวกนี้ก็เหล้าเก่าทั้งนั้น แม้แต่ไอ้ควายในเสรีไทยยังเปลี่ยนลอคอิน หวังเป็นเลือดใหม่เผื่อจะเข้าตาไอ้เหลี่ยมบ้างกระมัง
