อ่านแล้ว เห็นด้วยหรือไม่ ประการใด... เชิญว่ากันตามอัธยาศัยแล้วกันน่ะครับ... กระพ๊ม ขอนำมาแป่ะไว้เฉยๆ...เพราะไม่ได้หลงไหลได้ปลื้ม กับ ความเหมือนหรือความต่างพวกนั้น ซักเท่าไหร่... แถมยังอยากกำจัด ให้หมดไปจากหัวสมองของคนไทย เสียด้วยซ้ำ... ---------------------------------------------- ---------------------------------------------- --------------------------------------------- ----------------------------------------------
บุคคลที่เป็นผู้นำทางความคิดโดยใช้อุบายแอบแฝง ที่จริงเป็นคนจำนวนน้อยนิดในสังคมไทย แต่น่าเสียดายที่ "เงิน" ทำให้เสียงของบุคคลจำพวกนี้ ดังก้องเป็นพิเศษจนคนไม่น้อยลืมความผิดความถูก และทั้งหมด..สะท้อนถึง "ความอ่อนแอ" ของสังคมไทย..
ความจริงมันก็ดีบ้างไม่ดีบ้าง แต่ความฝันสวยงามเสมอ คนจึงยอมซื้อฝันถึงมันจะไม่จริง อย่างน้อยช่วงที่ฝันมันก็มีความสุข เช่นคนซื้อหวย ใน1รอบมี15วัน มีความสุข มีหวังจะถูกหวย14วัน หวยออก1วัน โดนกินก็ทุกข์แค่วันเดียว
ผมไม่ได้ชอบตันมากมาย แต่เขามีอัจฉริยภาพทางการตลาดจริงๆ ถ้าพูดตรงๆ เรื่องจับแจกของมันก็ทำกันเกือบทุกยี่ห้อ แต่ทำแล้วดังหามียาก และดังต่อเนื่องมีแต่ตันทำได้ อีกอย่างคือ ตันไม่เคยโกงใคร (ถ้าไปดูประวัติสร้างตัวเจ้าสัวช้าง ผมว่าแรงกว่าตันเยอะ)
ผมเฉยๆกับตันว่ะ มันเป็นเรื่องของธุรกิจ แม้จะออกแนว......ล่อลวง..... แต่มันก็ไม่ได้ถือว่าผิดอะไรมากมาย เพราะชิงโชค คนซื้อชาเขียวกินก็ต้องคิดกันเองได้อยู่แล้ว ไม่ได้ถือว่าว่าพยายามหลอกลวง บดบี้สติปัญญาประชาชนสักเท่าไหร่ เงินที่แจกก็เงินของแกเอง คนที่ทำธุรกิจ ที่เลวร้ายกว่านายตัน ก็มีตั้งมากมาย แต่เราไม่ได้สนใจ เพราะไม่ผิดกฎหมายและไม่ดัง กรณีตันมันต่างกับไอ้ 2 ตัวนั้น ที่มัน ตอแหล บิดเบือน ข้อมูลแบบหน้าด้านๆ ดูถูกสติปัญญาประชาชน เพื่อเป้าประสงค์ ให้ประชาชนเข้าใจผิด เพื่อหลอกแดกผลประโยชน์ อย่างแท้จริง เรื่องการเมือง เรื่องศาสนา ยังไงเรื่องจริยธรรมก็ต้องเข้ามาเกี่ยว มากกว่าเรื่องธุรกิจ ดังนั้นการกระทำของไอ้ 2 ตัวนั้นจึง ถือว่า ทุเรศ หากพูดถึงผลประทบต่อส่วนรวม ก็ ถือว่ามากมายมหาศาลกว่าสิ่งที่ตันทำเยอะ
สำหรับผม ตัน มันไมไ่ด้เลวร้ายอะไร เงินมันก็หามาได้ด้วย สมองมันเอง ไมไ่ด้ไปโกงใครหรือทำให้ใครเดือดร้อน สำหรับที่บอกว่า มอมเมาคนด้วยของรางวัลผมไม่เห็นด้วยเลย ผมคนนึง กินชาเขียวของตัน และไม่เคยส่งรางวัลไปชิงโชคเลยสักครั้ง ผมซื้อเพราะว่ามันมีหลายรถชาติดี และผมว่าคนเกิน ครึ่งก็ซื้อเพราะอยากกิน ไม่ใช่เพราะของรางวัล เหมือนน้ำ papsi กับ coke ละครับ อยากกินก็ซื้อกินทั้งๆที่มันไม่ได้แจกไรมากมาย แต่มันก็รวยเละ ตันถึงแม้เวลามันทำดีอะไร จะออกเฟสเอาหน้า แต่สิ่งที่มันทำคือของจริงแจกจริงเป้นล้านๆ ถ้ามันประกาศบริจาคเงิน แต่มันไม่บริจาคจริงๆ อันนั้นค่อยว่ากัน ส่วนไอ้แม้วกะ ธัมมี่ บอกตรงๆ เลวโดยสันดานจริงๆ
มันเสื่อมลงจากยุค "เทคนิค" บิดเบือนมาจนเป็น "แท๊กติก" ... ... คนสมัยก่อนเห็นแสวงหาแต่วิถีทางจะสร้างสรรค์สิ่งทรงคุณค่า... และสร้างความร่ำรวยจากสิ่งที่ตัวเองค้นคิด... ... จากที่เห็นทุนนิยมยุคเหี้ยกกันเฟื่องฟู... จากเทคนิคเริ่มค่อยๆปรับกลายเป็น... ศึกษาหาจุดอ่อน ข้อบกพร่อง (ผู้อื่น) หน้าด้านเป็นทางลัดสู่ความสำเร็จ... ... มาถึงปัจจุบันที่ต้นตำรับทุนนิยมกลายเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่กลายเป็นคนส่วนใหญ่ลุ่มหลงเสพติดถอนตัวไม่ขึ้น ทั้งที่ก็เห็นผลจากโคตรพ่องที่กำลังรอวันล่มสลาย (ที่มันช้าก็เพราะแค่... มันใหญ่... ก็แค่นั้น)...
เหมือนกันตรงไหน - ตรงที่ ฉวยโอกาสจากผู้ด้อยโอกาส 1. คนเล่นการเมือง แต่คิดฉวยโอกาส จากประชาชนที่ขาดข้อมูลข่าวสาร ไม่รู้สิทธิของตนเอง 2. คนเป็นนักธุรกิจ ก็คิดฉวยโอกาสจากคนที่อยากจะได้รางวัล 3. คนอาศัยศาสนา แต่คิดฉวยโอกาสจากคนที่ขาดที่พึ่งทางจิตใจ ต่างกันตรงไหน - ตรงที่ วิธีการทำหน้าที่ ในอาชีพตัวเอง 1. คนเล่นการเมือง แต่คิดล้มล้างการปกครอง พลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน - ถือว่า ทรยศต่ออาชีพ และประเทศ 2. คนเป็นนักธุรกิจ ก็เล่นตามธุรกิจ กลไกการตลาด - ถือว่า สร้างสรรค์ ต่ออาชีพ 3. คนอาศัยศาสนา แต่คิดบิดเบือนศาสนา ให้คำสอนที่ผิดๆ - ถือว่า ปาราชิก ต้องหลุดออกจากอาชีพ
เหมือนกัน คือ มีความพากเพียรพยายามอย่างแรงกล้า ในการแสวงหา วัติถุ คือ เงิน เหมือนกัน ต่างกันตรงวิธีการแสวงหา เสี่ยแม้ว ต้องอิงอำนาจรัฐในการแสวงหาวัติถุ ถ้าไม่มีอำนาจรัฐ จะออกอาการ เหี่ยว เสี่ยโย ใช้ความศรัทธาทางศาสนาในการแสวงหาวัติถุ ถ้าไม่มีศรัทธา ก็น่าจะ เหี่ยว เสี่ยตัน ใช้สมอง มือ ตีน ของตนเอง ดิ้น แสวงหาวัติถุ มีโอกาส เหี่ยว ตามวัฎจักรของธุรกิจ ส่วนอีกสองคนที่ห้อยท้ายมา ไม่รู้ใคร วิจารณ์ไม่ถูก
เสี่ยแม้วกับเสี่ยตันต่างกันที่การทุ่มเงินเพื่อทำอะไรสักอย่างนี่แหละ วาทกรรม ทักษิณเป็นคนดี มีเงินให้ใช้ ....เงินใครล่ะ ? ที่เสี่ยตันจะบริจาคที่นู่น ที่นี่ ...เงินใครล่ะ ?
แค่เรื่องบังคับซื้อเหล้าขาว ต้องพ่วงซื้อเบียร์ช้างด้วย นี่ก็สุดยอดอะครับ คนไทยรู้กันเกือบหมดประเทศ แต่เจ้าหน้าที่ตัดสินว่าไม่มีมูลความจริง เขาจัดการได้เก่งไหมครับ
แม้วกับคุณตัน ไม่ขอพูดถึงเพราะทุกคนรู้ดีอยู่แล้วว่าอะไรเป็นอะไร เอาเป็นว่าท่านทั้งหลายคิดว่าแม้วกับคุณตันเป็นอย่างไร ก็ตามนั้น แต่ในกรณีของธัมมชโยถ้าให้เปรียบเหมือนตัวละครในนิยายดังๆสักเรื่อง ในแง่ของบุคลิกภาพเขาถอดแบบมาจากตงฟางปุกป้ายอย่างไม่ผิดเพี้ยน ในด้านเป้าหมายชีวิตเขาใช้แนวทางของงักปุกคุ้งกับจ้อแน้เซียงผลักดัน ได้อย่างลงตัวที่สุด นี่คือความคิดของผมนะจากเรื่องกระบี่เย้ยยุทธจักร
